Aart
Ik ken Aart Staartjes voornamelijk van Sesamstraat en de Film van Ome
Willem - ik ben te jong om hem te kennen van De Stratenmaker Op Zee
Show of JJ De Bom - voorheen de kindervriend. Het waren baanbrekende
kinderprogramma's, die kinderen lieten nadenken. Van een heel ander
niveau dan de veel te leuke programma's als Teletubbies of Kabouter
Plop. Want het leven is niet altijd leuk, ook niet voor een kind.
Nu Aart Staartjes dood is, kijk ik een oude aflevering van
De Film van Ome Willem, en ook van De Stratemaker Op Zee Show. Niet
alleen kinderen, maar ook ouders kunnen hier iets van leren.
13 januari 2020,
Steven Verhelst
Elvis
Vandaag zou Elvis 85 zijn geworden.
Vijfentachtig.
Kun je het je voorstellen?
Swingende heupen, gitaar om de nek, gillende bejaarden?
Waarschijnlijk is het maar goed dat Elvis op
42-jarige leeftijd is overleden. Zo blijft de legende bestaan - de rock
'n roll, de schreeuwende meisjes. Want hoe zou Elvis er nu uit hebben
gezien?
Ik ben al ouder dan Elvis is geworden. Hoe zal ik zijn als
ik 85 ben? Hopelijk met swingende heupen.
8 januari 2020,
Steven Verhelst
Sidonie
Ik heb op deze blog al vaker geschreven over vrouwen in de wetenschap. Dat is regelmatig in het nieuws in deze tijden van gender balance (ik wil bewust niet het woord seksegelijkheid gebruiken, want de beide seksen zijn niet gelijk, maar dat is een ander verhaal).
Tegenwoordig is er min of meer een balans tussen
mannelijke en vrouwelijke studenten en promovendi, en reflecteert het
percentage aangestelde hoogleraren ook het percentage promovendi van 20
jaar geleden.
In de eerste helft van de negentiende eeuw was dat wel
anders. Toen waren er geen vrouwen aan de universiteiten. Wat heeft een
vrouw aan een universiteit te zoeken? was toen het idee.
Pas in 1871 werd Aletta Jacobs als eerste Nederlandse
vrouw officieel toegelaten tot een universiteit (in Groningen). Het
duurde nog bijna een decennium voordat in België ook het geval
was. In 1873 weigerde de KU Leuven nog om een vrouw in te schrijven als
student. In 1880 wordt Emma Leclercq dan eindelijk de eerste
vrouwelijke student in België, aan de universiteit van Brussel.
Een maamgenoot van mij, Sidonie Verhelst, is in 1882 de
eerste vrouwelijke student aan de universiteit van Gent. In Nederland
is Aletta Jacobs dan al lang en breed gepromoveerd.
Er is natuurlijk altijd nog plaats voor verbetering binnen
de academische wereld. Meer diversiteit, meer gelijkheid. De
universiteit moet vooral menselijk zijn - dan komt het met de diversiteit wel goed.
7 januari 2020,
Steven Verhelst
Oliebol met brie
Als je iets radicaal anders wilt doen, moet je vooral luisteren naar
mensen die zonder enige kennis van zaken hun mening geven. Kinderen
zijn daar een goed voorbeeld van.
Ik had al jaren geen oliebol meer gegeten, en toen
verschenen er plotseling een aantal. Ik was met mijn familie op bezoek
en zat aan de lunchtafel., toen er een schaal met doormiddengesneden
oliebollen voor ons neer werd gezet.
Mijn dochter van 2 jaar was eerst skeptisch. Ze zat een broodje brie te eten, en dat beviel haar prima.
"Wil je geen oliebol?" werd haar gevraagd.
Alleen met brie, was het antwoord.
Zo zaten we uiteindelijk allemaal oliebollen met brie te eten. En dat smaakte niet eens zo gek.
4 januari 2020,
Steven Verhelst
Voornemens
Een nieuw decennium breekt aan - tien jaar voor de boeg. Waar zal ik in
2030 staan? Wat staat mij de komende jaren te wachten? Gaat mijn leven
verder zoals het de afgelopen jaren is gegaan of komen er radicale
veranderingen?
Ik zal het zelf moeten uitvinden door te leven.
Ik begin het decennium met een maand zonder suiker - geen
koekjes, chocolade, taartjes, vruchtenyoghurts, frisdrank, jam op brood
of andere voedingsmiddelen waar suiker aan toegevoegd is. Dat deed ik
vorig jaar ook al, dus een radicale verandering is dat niet.
Als tiener schreef ik poëzie, en als twintiger zijn
er een aantal gedichten in literaire tijdschriften gepubliceerd, en in
de bloemlezing "
Vanuit de lucht - de eerste generatie dichters van de 21ste eeuw".
Recensent Hans Warren schreef over deze bundel: "Aan waarachtig
poëtisch talent is er geen gebrek. Onder andere [...] het
grappige
Protest tegen het verwerken van krokodillen tot tassen door Steven Verhelst [...] wekken verwachtingen."
De verwachtigen zijn niet ingelost, want als dertiger heb ik geen gedicht meer geschreven.
Ik zal elke dag eens een gedicht lezen, en in de vakanties
twee. Dat zijn al snel 4000 gedichten in een decennium. Misschien zal
dat mij inspireren om weer eens met adolescente branie de taal proberen
te temmen en mijn gedachten in scherp gestileerde frases op papier te
krijgen.
1 januari 2020,
Steven Verhelst
Het jaar is weer voorbij.
Hier vindt u een selectie van de meest interessante blogs van 2019.
Decennium - 3
Wat waren de afgelopen tien jaar de beste posts van deze blog?
Hier vindt u een kleine selectie.
