In een lokale winkel met bioproducten vond ik 'Cannabier' - een bier
met cannabis erin. Vooral populair bij oude oma's en rastafari's, zei
de verkoper tegen me.
Ik kocht twee flesjes - al had ik geen dreadlocks en stond de tijd met kleinkinderen nog ver voor me.
High of dronken werd ik er niet van. Maar misschien had ik er te weinig van gekocht.
21 juni 2018,
Steven VerhelstVoetbal
Het WK voetbal interesseert mij weinig. Zelfs als Nederland meegedaan
zou hebben.
Vier jaar geleden woonde ik nog in Duitsland.
Nederland miste de finale na een verlies tegen Argentinië via
strafschoppen. Tijdens het laatste deel van de finale tussen Duitsland
en Argentinië lagen mijn vrouw en ik al in bed - niet
om te flikflooien, maar omdat we moe waren.
Vorige jaar tijdens mijn zomervakantie in Zeist
liep ik met mijn paar maanden oude dochter langs de KNVB campus. Nu pas
schrijf ik erover. Dat geeft wel aan wat voor voetbalfan ik ben.
16 juni 2018,
Steven VerhelstGeilenkirchen
Elke keer als ik met de trein van het Leibniz Instituut in Dortmund
terug naar Leuven rijd, stopt de intercity van Bochum naar Aken in het
dorpje Geilenkirchen.
Op een of andere manier moet ik bij het passeren
van dit
dorp altijd aan Gerard Reve denken. Hoe hij, met ontbloot onderlichaam
in een klein katholiek kerkje, voor een altaar met Mariabeeld, zijn
heilig vocht plengt. Ik ben er van overtuigd dat hij dit, al
dan
niet opgegeild door het drinken van een paar glazen rode wijn, ooit ten
uitvoer heeft gebracht, denkend aan De Meedogenloze Jongen, met wie hij
samen onkuise jonge jongens zou straffen door ze met een dunne roede de
fluwelen broek van hun billen af te ranselen.
Of dit tegenwoordig nog kan, is de vraag, want
tegenwoordig zitten overal camera's. Misschien zelfs in de ogen van
Maria.
12 juni 2018,
Steven VerhelstSchijtende tijger
Ik had nog nooit een witte tijger gezien.
Siegfried & Roy traden er mee op. In hun
show in het Las Vegas Casino The
Mirage figureerden witte tijgers en witte leeuwen,
tot Roy in 2003 door een witte tijger werd gebeten tijdens een
show. Hoewel Roy het overleefde, betekende het incident het einde van
hun optredens.
Dit weekend zag ik in een dierentuin in de buurt
van
Brussel een witte tijger. Sterker nog: ik zag een witte tijger die met
gebogen rug een flinke hoeveelheid drek uit zijn achterste drukte. Hij
wiebelde met zijn achterlijf om de laatste slierten smurrie in het gras
te doen belanden en daarmee zijn pels niet te bevuilen. Zoiets zie je
dan weer niet in een Magic
show.
10 juni 2018,
Steven VerhelstGans in de war
Je hoort wel eens van mensen die in een ander lichaam zijn geboren.
Transgenders, sekslozen - meestal heeft de identiteitscrisis iets met
seks te maken, als heb ik ooit een documentaire gezien, bij de VPRO
meen ik me te herinneren, waarin iemand graag een zeemeermin wilde zijn.
Het verlangen naar een identiteit als zeemeermin
schijnt meer voor te komen. Er zijn zelfs Nederlandse Kampioenschappen
zeemeerminzwemmen, maar dit terzijde.
Bij het zien van bovenstaande gans had ik een
sterk vermoeden dat ik met een gans in een verkeerd lichaam te doen
had. Een gans die eigenlijk een flamingo was.
Er bestaan homofiele pinguins, necrofiele eenden,
honden die met katten samenleven, dus een gans die als flamingo door
het leven wil, zou ik niet eens zo vreemd vinden.
9 juni 2018,
Steven VerhelstBekentenisliteratuur
Bekentenisliteratuur - u kent het misschien wel. Het dagboek, de
autobiografie, de blog met persoonlijke ontboezemingen.
In een Frans kasteel is bij een verbouwing een
dagboek gevonden
dat door een timmerman op de onderkant van een houten vloer geschreven
was, in 1880. De schrijver biechtte op dat een vriend van hem ruim tien
jaar eerder verschillende keren overspel had begaan en de
buitenechtelijke kinderen had omgebracht na de geboorte.
Het ligt voor de hand om nu Gerard Reve te
citeren. "Het is gezien, het is niet onopgemerkt gebleven."
6 juni 2018,
Steven VerhelstVrouwen en literatuur
Romans van vrouwen worden lager gewaardeerd dan die van mannen. Daar
promoveert een (vrouwelijke) literatuurwetenschapper op, meldde het NRC.
Ik weet niet wat ik er van moet denken.
Literatuurwetenschap vind ik eigenlijk al een contradictio in terminis.
Misschien komt dat door mijn opleiding in de scheikunde - een
van
de gebieden die zich tot de natuurwetenschappen mag noemen. Ik wil
toetsbare hypotheses zien, met experimenten die in een laboratorium
onder gecontroleerde omstandigheden uitgevoerd kunnen worden.
Ooit heb ik, toen ik als co-auteur betrokken was
bij de
publicaties van Yusef el Halal, ook als co-auteur twee verhalen onder
vrouwelijk pseudoniem geschreven. En ja, ook die werden gepubliceerd in
literaire tijdschriften.
Mijn productie stagneert al jaren. Zou ik weer
eens onder pseudoniem moeten gaan schrijven?
4 juni 2018,
Steven Verhelst
Yusef
Bijna vijftien jaar geleden schreef ik samen met Ernest van der Kwast
het eerste verhaal onder de naam Yusef el Halal. Hoewel het boek 'Man
zoekt vrouw om hem gelukkig te maken' nauwelijks meer verkocht wordt,
is El Halal nog lang niet vergeten.
In bovenstaand YouTube filmpje praat een vlogger
over
pseudoniemen, en in zijn top 10 van beste pseudoniemen stond Yusef el
Halal op nummer 3. De enige mispeer die hij maakte, was zijn bewering
dat nooit duidelijk is geworden wie er achter het pseudoniem zaten. Dat
heeft in de krant gestaan en staat ook wel ergens op wikipedia, naar ik
meen.
Yusef leef nog - dat werd mij duidelijk.
Maar hoe staat het met de schrijver Steven
Verhelst - leeft die nog?
