Verrassing
Ik ben al bijna achttien jaar niet in Parijs geweest. Maar morgen
komt daar verandering in. Dan neem ik mijn vriendin op een
verrassingsweekend mee naar die stad. Voor mij wordt het ook een
verrassing, want veel meer dan de Eiffeltoren, de spiegelzaal van
Paleis Versailles en de Arc de Triomphe kan ik mij niet herinneren.
28 februari
2013,
Steven Verhelst
Currywurst - II
Tussen een Currywurst en een Kackwurst zit één dag. Of twee, als er sprake is van verstopping.
In Amerika is het meest gebruikte woord misschien het
"f-word". In Duitsland wordt vaker verwezen naar de aars en alles wat
daar uit komt. Zo leer ik steeds meer Duitse woorden die op de
middelbare school niet in ons leerboek stonden.
23 februari
2013,
Steven Verhelst
Currywurst
In Duitsland is de Currywurst
populair. Hij schijnt in 1949 uitgevonden te zijn, in een Berlijnse
snackbar. In Berlijn is in 2009 zelfs het Duitse Currywurst-museum
geopend.
Ik kreeg onlangs een boekje waarin een recept voor Currywurst
stond. Maar gelezen heb ik het niet, want het recept is simpel. Bereid
een Bratwurst toe in een pan, snijd hem in stukken en gooi er
vervolgens ketchup en kerriepoeder over. Eet smakelijk.
22 februari
2013,
Steven Verhelst
Geld
Op de ARD heb ik wel eens een reportage gezien over een echtpaar
dat zonder geld leefde. Ze scharrelden hier en daar uit
vuilcontainers van winkels weggegooide produkten op. Hun koelkast en
vriezer waren niet op elektriciteit aangesloten, maar stonden gewoon
buiten in de schaduw. Dat werkt in de winter heel goed.
Persoonlijk zou ik zo niet willen leven. Uiteindelijk heb je altijd weer geld nodig.
Wetenschappers gebruiken een deel van hun tijd om
subsidieaanvragen te schrijven. Soms een klein deel van de tijd, en
soms een groot deel. Door de NIH in de Verenigde Staten wordt
vaak slechts 5-10% van de aanvragen gehonoreerd. Hoe veel
effectiever zou wetenschap zijn als je gewoon een grote zak geld zou
krijgen?
21 februari
2013,
Steven Verhelst
Kiel - 2
Ik ben druk bezig met subsidie-aanvragen om mijn wetenschappelijk
onderzoek te financieren. Tijd om literatuur te lezen heb ik niet. En
om deze blog krijgt ook geen regelmatige updates.
Zaterdagavond was de laatste avond dat ik tijd had om te
lanterfanten. Ik zat op mijn hotelkamer in Kiel. Niemand van de
chemische bijeenkomst wilde mee de kroeg in. Dus zat ik op bed nog een
pijpje bier te drinken. Ik had de keuze tussen drie verschillende
vormen van vermaak: de televisie, het nieuwe testament van de Bijbel,
of een wetenschappelijk artikel over intramembraanproteases. Ik koos
voor het laatste. Er zijn zaterdagavonden die ik als nerd doorbreng.
Maar gelukkig komen die weinig voor.
13 februari
2013,
Steven Verhelst
Kiel
Dit weekend zit ik in Kiel. Niet voor mijn plezier, maar voor de chemie.
Veel noordelijker dan Kiel kun je in Duitsland niet komen.
Ja, Flensburg, dat tegen Denemarken ligt. Daar komt een pils vandaan
dat in een beugelfles zit. Net als Grolsch, mijn favoriete Nederlandse
pils.
Hopelijk hebben ze in Kiel Flensburger pils. Daar kan ik er wel een paar van gebruiken.
9 februari
2013,
Steven Verhelst
Toekomst
Als ik ergens een waarzegger of een tarotkaartenlegger zie, heb ik
altijd de neiging om naar binnen te stappen. Gewoon voor de lol. Gedaan
heb ik het nog nooit. Wel legde ik ooit zelf Tarotkaarten, en besprak
iemands verleden, heden en toekomst.
Ik wil mijn exacte toekomst niet weten. Dat slaat alle
hoop, levenslust en actie de bodem in. De toekomst moet je zelf
maken. Je hebt ze zelf in handen. En dat is wel zo leuk.
8 februari
2013,
Steven Verhelst
Mening
Dat iedereen een mening heeft over vanalles en nog wat, vind ik niet
erg. Laat de gedachten van mensen lekker in hun eigen schedel
rondkolken. Maar de opinie van columnisten komt tegenwoordig steeds
vaker prominent naar voren op de websites van kranten.Waar zijn vroeger
tijden gebleven? Dat de feiten beschreven worden en ik zelf mijn mening
kan vormen? Of is de huidige gemiddelde lezer daar niet meer toe in
staat?
5 februari
2013,
Steven Verhelst
Koorts
De meting van de lichaamstemperatuur is het betrouwbaarst als het
rectaal gebeurd. Volgens de medici althans. Maar ik begin er niet aan.
Al tientallen jaren meet ik bij ziekte mijn temperatuur onder de oksel,
en ik weet precies wat mijn acceptabele waarden zijn.
In elk geval had ik een koorts te pakken.
Onder de wol kruipen met een warme kruik, zegt grootmoeders advies.
Ik kruip liever in bed met een kruik jenever. Daar word je
ook warm van, en het ontsmet tegelijkertijd de keelholte. Maar een
kruik jenever had ik niet. Dus kroop ik zo maar onder de dekens.
3 februari
2013,
Steven Verhelst
Anoniem
Soms, als ik een vakantiefoto van New York City zie, verlang ik om daar
te wonen. In een kleine woning, net een blokkendoos, samen met
duizenden anderen in hetzelfde gebouw. Anoniem. Mijn identiteit uit
zich slechts op papier.
1 februari
2013,
Steven Verhelst
|
|
Archief 2013
December 2013
November 2013
Oktober 2013
September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April 2013
Maart
2013
Februari
2013
Januari
2013
Archief
2012
Archief
2011
Archief
2010
Archief
2009
Archief
2008
Archief
2007
|