Discipline
.De mens was oorspronkelijk een
verzamelaar
van bessen, nootjes en wortels. En af en toe sloegen ze een springbok
de kop in of draaiden ze de kop van een vogel om. De rest van de tijd
zaten ze te lummelen rond een vuurtje, keken naar de sterren en
vertelden verhalen.
Pas toen de landbouw en veeteelt werd uitgevonden,
was er
werk aan de winkel. Ploegen, zaaien, onkruid wieden, dieren voederen,
mest opruimen...Meer werken, minder lummelen. Discipline moest je
hebben.
Dingen doen die je eigenlijk niet wilt doen.
Dat is discipline.
De afgellopen maand stond ik elke werkdag om kwart
voor
zes op om eerst een kwartier een work-out te doen of een half uur hard
te lopen. Daarna studeerde ik pokertheorie en beantwoordde een paar
e-mails om vervolgens ontbijt klaar te maken.
Hoe blijf je gedisciplineerd?
Je moet jezelf doelen stellen.
Mijjn doel is dit jaar een nieuwe beste tijd op de
10 km
en de halve marathon. En daarvoor moet ik een paar kilo's kwijtraken.
Mijn doel is om dit jaar een solide pokerspeler te
worden in NL25.
Mijn doel is het om dit jaar een tiental
wetenschappelijke artikelen te publiceren.
Voorlopig ben ik sinds 1 januari ruim 2 kilo
afgevallen en
zijn er 3 wetenschappelijke artikelen geaccepteerd. Alleen hoe lang
houd ik dit vol?
30 januari 2023,
Steven Verhelst
Het ei van de pechvogel
Toen ik vanochtend een ei in de
eierkoker
deed, moest ik denken aan het fictieve boek "Het ei van de pechvogel",
van Franz Haidinger in de roman Stand-in van Ernest van der Kwast,
initieel gepubliceerd onder de naam Sieger Sloot.
Sommige eieren barsten in de eierkoker en
lopen deels
leeg. Als je er geen gaatje in prikt, tenminste. Ik heb ook wel eens
windeieren gevonden, toen ik bij onze buren voor de kippen moest zorgen
- en dat net terwijl ik trek had in een vers ei.
De roman stand-in, waaraan ik in het begin heb
meegedacht
en meegeschreven, was bedoeld als een emulatie van Arnon Grunberg, die
ook al onder pseudoniem Marek van der Jagt een aantal romans had
geschreven. Wat was de volgende stap naar het verdwijnen van de
identiteit? Dat iemand anders JOUW roman zou schrijven.
In Stand-in ging het ook over identiteitsverlies:
de
hoofdpersoon trad op als stand-in voor verschillende schrijvers.
Het boek werd wel positief besproken, maar ervan
verdacht
door Grunberg geschreven te zijn. Misschien was dat het echte ei van de
pechvogel.
26 januari 2023,
Steven Verhelst
VERRASSING
Af en toe pak ik eens een boek uit
zo'n gratis
boekentil op straat. Daar zetten mensen oude boeken in die ze niet meer
willen. Als ik er eentje uit haal, zet ik er ook altijd weer eentje
terug.
Vorige week zag ik ergens een boek van A.C.
Baantjer. Die las ik als tiener regelmatig.
De Cock en tranen aan de Leie.
Het was een vreemd formaat - misschien een Vlaamse
uitgave - en ik pakte het boek mee naar huis.
Pas toen ik het gisteravond opensloeg, zag ik dat
het een grootletterboek was, voor slechtzienden.
Ik moet mijn boeken steeds verder van mijn gezicht
weg
houden, en ik probeer het nog te rekken tot mijn vijftigste voordat ik
een leesbril koop. Met zulke boeken denk ik dat dat wel zal lukken.
23 januari 2023,
Steven Verhelst
Elfstedentocht
Vorig jaar was het 25 jaar geleden
dat de laatste
Elfstedentocht plaatsvond, die door Henk Angenent gewonnen werd.
Vandaag is het precies 60 jaar geleden dat de meest fameuze tocht, die
van 1963, werd verreden, met de legendarische Reinier Paping als
winnaar.
Komt er ooit nog een tocht der tochten? Of moeten
we het in de toekomst met herhalingen doen?
18 januari 2023,
Steven Verhelst
Ongeluk
Vrijdag de dertiende. Sommige mensen blijven
uit angst voor ongeluk liever in bed.
Ik stond gewoon om kwart voor zes op, deed mijn
work out, dronk een thee, en startte mijn laptop op.
Hoe zou het gaan vandaag?
Hoe zou het gaan dit jaar?
Ik voorspel een mix van geluk en ongeluk.
Alleen van de dingen die mislukken kun je leren -
dat is
mijn insteek, niet alleen vandaag. Al zou ik natuurlijk ook het liefst
in mijn bed blijven liggen.
13 januari 2023,
Steven Verhelst
Wetenschap en geld
In de academische wereld is bijna altijd
een gebrek aan financiering. Het geld voor projecten moet
bijeengeschraapt worden door middel van subsidieaanvragen. Daarin
worden budgetten meestal flink opgevoerd, want als je dan iets krijgt,
heb je ook wat.
Blijkbaar is dat van alle tijden, want in de roman
"Onder
Professoren" van W. F. Hermans (uitgegeven in 1975), kwam een dialoog
voor tussen twee professoren waarvan de ene klaagde dat zijn apparatuur
die hij gekocht had, in het laboratorium stond te verstoffen.
"Dan heb je nog geluk gehad," antwoordde de
andere. Bij
hem was de nieuwe apparatuur, die uit plaatsgebrek in de kelder
was
opgeslagen, door waterschade aangetast.
De passage kwam mij enigszins bekend voor, want
jaren
geleden had ik een collega wiens labo vol stond met oude apparatuur,
die "misschien ooit nog eens bruikbaar zou blijken". Zo veel, dat er
nauwelijks plaats meer was voor het uitvoeren van experimenten...
12 januari 2023,
Steven Verhelst
Onder professoren
In de academische wereld heerst een
hierarchisch systeem. Studenten, promovendi, post-docs, professoren. En
zelfs onder professoren bestaan er gradaties. De assistant professor
(in Nederland en België ook wel docent genoemd), associate
professor (hoofddocent), full professor (hoogleraar), en dan bestaat er
in België ook nog "gewoon hoogleraar", wat in tegenstelling
tot
wat de naam doet vermoeden, niet iets gewoons is, maar juist een trede
hoger dan hoogleraar.
In voorbereiding op mijn aanvraag tot bevordering
las ik
de roman "Onder professoren" van W. F. Hermans. Hermans promoveerde in
de fysiche geografie en was een tijd lang lector aan de universiteit
van Groningen. De rang lector bestaat niet meer, maar het is te
vergelijken met wat nu docent is.
Hermans' ambitie was om hoogleraar te worden, maar
besteedde uiteraard flink wat tijd aan het schrijven van romans. Hij
werd nooit benoemd als hoogleraar.. Uiteindelijk vertrok hij na ruzie
uit Groningen en vestigde zich in Parijs.
Ik zit niet in Groningen, maar in Leuven.
Wat als ze mij niet bevorderen tot hoogleraar? Dan
kan ik
me altijd nog aan het uitwerken van mijn romanideeën wijden.
10 januari 2023,
Steven Verhelst
Chat GPT
Er is al veel te doen geweest over de recente
AI app Chat GPT. Je kunt het verhalen laten schrijven, essays,
werkstukken, artikelen... Maar wie controleert de juistheid ervan?
Ik heb Chat GPT net gevraagd een blog te
schrijven
over de gevaren van arteficiële intelligentie, maar de tekst
was
saai en zakelijk. Daarna vroeg ik hem een soortgelijke tekst te
schrijven, maar grappiger en met meer sarcasme.
"Arteficiële intelligentie (AI): omdat we
niet
tevreden waren met het ruïneren van de planeet en elkaar,
moeten
we nu ook de toekomst vernietigen!
Grapje, maar serieus. Aan de ene kant heeft AI de
potentie
om enkele van 's werelds grootste problemen op te lossen en ons leven
gemakkelijker te maken, maar aan de andere kant kan het ons allemaal in
luie, werkloze wezens veranderen, of erger nog, ons tot slaaf maken om
de robot-overheersers te dienen.
Maar hey, we hebben tenminste zelfrijdende auto's
en
virtuele assistenten om ons gezelschap te houden terwijl we de hele dag
op de bank zitten. En als de AI-apocalyps komt, hebben we tenminste
geavanceerde machines om ons te beschermen tegen de hordes hersenloze
zombies die door de straten zwerven.
Dus laten we allemaal gewoon achterover leunen en
genieten
van de rit terwijl we naar een onzekere toekomst suizen, overgeleverd
aan onze eigen creaties. You only live once, toch?"
7 januari 2023,
Steven Verhelst
Wintersport
Ik ben geen wintersporter. Ik heb welgeteld
één keer in mijn leven op een snowboard gestaan.
Dat was
een pijnlijke ervaring.
Als Nederlander kijk ik uiteraard wel graag naar
schaatsen, maar dat is zowat de enige wintersport waarvoor ik de
televisie aanzet.
De vraag is of wintersporten in de toekomst nog
plaats
kunnen vinden. Nu ligt er in de Europese wintersportgebieden al
nauwelijks sneeuw. Bij het jaarlijkse schansspringen in
Garmisch-Partenkirchen zagen de bergen er groen uit in plaats van wit.
Alleen onder aan de schans lag wat opgespoten sneeuw uit sneeuwkanonnen.
Wetenschappers verwachten dat bijna 80% van alle
gletsjers
tegen het einde van de eeuw gesmolten zijn. Dat is natuurlijk niet
alleen funest voor de wintersport, maar ook landbouw is afhankelijk van
het smeltwater in de zomer.
Misschien is er in de toekomst alleen nog maar
sneeuw op
televisie of computerspellen en zullen we water ergens anders vandaag
moeten halen.
5 januari 2023,
Steven Verhelst
2022 - de afrekening
Hoe was 2022, vroeg iemand mij gisteren. Was
het een succesjaar? Een rampjaar?
In 2022 liep ik een nieuwe recordtijd op de 10 km,
verviervoudigde mijn
bankroll
op de online pokersite Pokerstars, en haalde ik als co-applicant drie
subsidies binnen voor wetenschappelijk onderzoek.
Maar ik had ook gekneusde ribben, een
corona-infectie
(waardoor ik wegens gebrek aan training een halve marathon
niet
kon lopen), een knieblessure, een voorhoofdsholteontsteking, en een
berg meer werk dan ik af kon krijgen.
De wereld kon de mondmaskers afnemen, maar kreeg
daar
andere dingen voor terug: een oorlog tussen Rusland en de
Oekraïne, een energiecrisis, hoge inflatie, en
veelal warm
weer, wat alweer de doorzettende klimaatverandering laat zien.
De eindafrekening van 2022 zegt dat het een jaar
is om wat mij betreft maar snel te vergeten.
1 januari 2023,
Steven Verhelst
In
deze
link een selectie van blogs van 2022.
31 december 2022,
Steven Verhelst
