Ik heb deze zomer nog weinig sport gezien.
Tennis, voetbal, wielrennen. Veel minder althans dan 24 jaar geleden.
Toen werd Nederland Europees kampioen voetbal, Steven Rooks won de
bollentrui en werd tweede in de Tour de France, Jean-Paul van
Poppel won vier Touretappes, en er was goud voor Rienks en Florijn.
Misschien ben ik op een leeftijd dat ik uitgekeken
ben op
sport. De sporters zijn jonger dan ik. De droom dat ik ooit op dat
podium zal staan, is al tijden vervlogen.
29 juli
2012,
Steven VerhelstSnelheidsduivel
Ik ben nooit een snelheidsduivel geweest. Maar daar kan natuurlijk
altijd verandering in komen.
Ik was bij een zomer-rodelbaan in het noorden van
Oostenrijk, en het had naar mijn smaak te lang geduurd totdat we naar
boven waren gelopen tot bij het station waar de rodelbaan begon. Ik nam
een wagentje en roetste als eerste naar beneden - zo snel mogelijk,
zonder de rem te gebruiken. Totdat ik uit de bocht vloog. Het leverde
me slechts een kleine schram aan de arm op, en ik vervolgde zo snel
mijn weg, dat ik nog steeds als eerste beneden was.
27 juli
2012,
Steven VerhelstOverkomt mij niet
Het zijn altijd andere mensen die het slachtoffer worden van
zakkenrollers. Totdat je zelf aan de beurt bent.
Mij gebeurde het in het metrostation Urquinaona te
Barcelona. Barcelona staat dan ook bovenaan de lijst met
steden
waar de meeste zakkenrollers opereren. Maar de websites met
die
gegevens vond ik slechts een dag na het incident. Op de avond zelf
vulde ik formulieren in op een Spaans politiebureau in plaats van met
een mooie vrouw in een bar Cava te drinken.
23 juli
2012,
Steven VerhelstKleding
Vrouwen
doen er meestal uren over om kleding uit te zoeken, terwijl mannen vaak
maar lukraak wat aantrekken. Eigenlijk vreemd, want mannen met kleren
zien er toch beter uit dan zonder. En bij vrouwen is dat
volgens mij
net omgekeerd.
20 juli
2012,
Steven VerhelstOude haas
Sinds een aantal dagen ben ik langer
volwassen dan ik kind ben geweest. Dat wil zeggen, mathematisch
gesproken. Psychisch voel ik me nog altijd jong.
'Du bist ein alte Hase,' zei iemand afgelopen
weekend
tijdens een bijeenkomst van de Deutsche Forschungsgemeinschaft, toen ik
vertelde dat ik hier al een aantal jaar achter elkaar kwam. Een ervaren
rot.
Ik wil geen oude haas zijn, want ik voel me nog
een jong konijn.
19 juli
2012,
Steven VerhelstEr is help
Toen ik gisteravond iemand naar het station bracht, reden er korte tijd
geen treinen. Er liep iemand aan het eind van het perron, die ermee
dreigde voor de trein te springen. Welk telefoonnummer de man gebeld
had, was mij onduidelijk, want ik heb in Duitsland nog nooit bordjes op
het perron gezien met '1-800-suicide', zoals die in de San Fransisco
Bay Area langs de treinrails geplaatst zijn.
Binnen korte tijd was er een ambulance en een
politiewagen, en nauwelijks twintig minuten later reden de
treinen
weer normaal. De man was in een houdgreep afgevoerd. Waarnaartoe was
niet duidelijk, maar dat interesseerde de reizigers weinig.
En ik, ik fietste door de koele avondlucht naar
huis.
18 juli
2012,
Steven VerhelstDarmmassage
De afgelopen dagen verbleef ik in het Seminaris Seehotel te Potsdam
voor een wetenschappelijke bijeenkomst. In de folder van de fitness/spa
stond naast de gebruikelijke massages en
epileerbehandelingen een Colonmassage. Een
dikke darm massage. Ik heb niet uitgezocht wat ze bij zo'n massage
doen. In plaats daarvan ging ik naar de fitnesszaal. Dat leek mij
gezonder.
16 juli
2012,
Steven Verhelst5 jaar
Een jubileum voor deze weblog. 5 jaar geleden werd deze site officieel
gelanceerd. Want deze rare wereld dient beschreven te worden.
Ik heb in vijf jaar veel rare dingen meegemaakt.
Zowel in
mijn hoofd als in realiteit. In realiteit misschien wel de raarste
dingen.
Ook mensen op internet zijn op zoek naar rare
dingen, en
vinden deze site met zoekopdrachten als: "Witte vogel met kuif", "blote
borsten", "WC ideeën", "klein aquarium kopen", en "raarste
vrouw
ter wereld".
De raarste site ter wereld is dit niet. Maar
misschien komt daar in de komende vijf jaar verandering in.
14 juli
2012,
Steven Verhelst13
Het is vrijdag de dertiende, en mijn klavertje-vier-plant is verwelkt.
Ik moet vanmorgen met het vliegtuig naar Berlijn, en vandaaruit naar
Potsdam.
Bijgelovig ben ik niet, dus ik denk dat ik gewoon
op tijd ga komen.
13 juli
2012,
Steven Verhelst50 jaar
12 juli
2012,
Steven VerhelstDeutsch macht
spaß
Ik heb
mijn studenten beloofd om mijn laatste college van het semester in het
Duits te geven. Ze hadden de keus: Engels of Duits. Ze kozen voor
Duits, want ze willen mij natuurlijk zien stuntelen.
Misschien had ik op de middelbare school naar mijn
leraar
Duits - bijgenaamd "Der Alte" - moeten luisteren. Zonder Duits red je
het niet in de wereld.
Tot nu toe heb ik het prima gered. Maar of dat na
vanmiddag nog zo is, blijft de vraag.
11 juli
2012,
Steven VerhelstWSOP
Vorige week is het Main
Event
van de World Series of Poker weer begonnen. Het kost $10,000 om mee te
doen, maar je kunt miljoenen winnen. Ik ben vier keer in Las Vegas
geweest, maar ik heb nog niet deelgenomen aan de WSOP. Ik speelde
kleine toernooien, en cash games met lage inzet.
Soms voel ik de drang het vliegtuig te pakken en
weer
terug te keren naar de pokertafels in The Bellagio, The Venetian, MGM
Grand. Hopend dat ik met een koffer vol geld terug naar huis keer.
Ooit zag ik een op het vliegveld van Vegas een
vrouw
zonder schoenen. Blijkbaar had ze alles verspeeld. Want zo gaat het
vaak: als je niet weet wat je doet, raak je aan de pokertafel alles
kwijt.
10 juli
2012,
Steven VerhelstLiebig
Het Deutsches Museum in München is een van mijn favoriete
wetenschapsmusea. Het is al bijna twee jaar geleden dat ik in het Duits
museum ben geweest, want ik wacht op het moment dat de
scheikunde-sectie, die wegens renovatie gesloten is, weer wordt
geopend. Tot dan moet ik het met een paar foto's doen, waaronder van
een Liebig-terugvloeikoeler, genoemd naar de beroemde Duitse
alleskunnende chemicus Justus von Liebig.
7 juli
2012,
Steven VerhelstLeeftijdsgrens voor
alcohol
Ik drink graag een druppeltje. Wijn,
bier, jenever, cognac, port, schnaps, calvados, rum, wodka. Dan klinkt
het misschien gek dat ik het eens ben met het verhogen van de leeftijdsgrens voor alcoholverkoop.
Maar zoals het nu gaat met de Nederlandse jongeren, kan het natuurlijk
niet langer.
Voor zover ik mij kan herinneren, dronk ik mijn
eerste
alcohol toen ik veertien was, en raakte ik goed aangeschoten op mijn
vijftiende. Maar dat gebeurde heel af en toe. Ik was geen regelmatige
drinker. Gelukkig niet. Trunken
müssen wir alle sein, schreef Goethe. Jugend ist Trunkenheit ohne Wein.
Als je jong bent, is er geen reden om vaak en veel
te
drinken. Het brengt te veel hersenschade met zich mee aan het zich
ontwikkelende brein. Als kind kun je uit jezelf gek en irrationeel
doen. Jeugd is dronkenschap zonder wijn.
Maar als je oud bent, zoals ik, dan is er geen
reden om
niet te genieten van goede wijn, van het tintelende gevoel van de
alcohol die door de aderen stroomt.
4 juli
2012,
Steven VerhelstLeven voor de Tour
Ik weet het nog goed, de lome middagen van de zomervakantie
waarop ik met een koud glas sinas achter de televisie zat om uren lang
naar het dagelijkse etappeverslag van de Tour de France te kijken. En
als er in een
vakantiehuisje geen televisie was, zocht ik de AM- of FM-frequenties af
op zoek naar Radio Tour de France.
Ik las weken vantevoren wielertijdschriften om
alle favorieten te kennen, met naam en rugnummer. Ik schreef de
resultaten van de etappe op in zelfgemaakte uitslagenboekjes, zodat ik
jaren later nog kon zien welke favoriet er op hoeveel
achterstand gereden was in de bergetappes en tijdritten.
Nu is mijn zomer vol werk. Op het laboratorium, op
bijeenkomsten. Maar tegen een uur of half vijf, zorg ik dat ik in mijn
buro
of hotelkamer ben. Dan zoek ik op het internet naar Radio Tour
de
France. Slechts een paar tonen van de finishtune brengen mij weer in
het jeugdige enthousiasme over deze schitterende wielerrace.
2 juli
2012,
Steven VerhelstFight club
Ik verzin graag dingen. Om mensen in verwarring te brengen. Of gewoon
om de avonturen die ik meemaak meer glans te geven of juist af te
zwakken wanneer ze te bizar worden.
Als ik tijdens hardlopen of fietsen val, en ik op
mijn werk verschijn
met schrammen of hechtingen op handen, knieën of gezicht, dan
zeg ik dat ik tijdens wild water raften door de rivier
meegesleurd ben, dat ik in een gevecht om een vrouw beland ben, dat
mijn parachute te laat open ging, of dat
ik een Fight club
ben begonnen, net als Tyler Durden.
