Biesheuvel
Vandaag overleed schrijver Maarten Biesheuvel. op 81-jarige leeftijd.
Misschien het beste, want hij leed al een groot deel van zijn leven aan
depressies en psychoses, en vorig jaar november overleed zijn vrouw
Eva, die zijn grote steun was in het leven.
Maarten Biesheuvel heeft op dezelfde middelbare school
gezeten als ik: het Groen van Prinsterer lyceum - al was dat uiteraard
vele jaren eerder. Wegens eigenzinnig gedrag werd hij in 1956 van
school gestuurd. Maar wat was eigenzinnig gedrag in die jaren? Wat toen
eigenzinnig was, is nu misschien normaal.
De gekte van Biesheuvel was ook inspiratie voor veel van
zijn verhalen. En de verhalen zijn zo gek nog niet, want het leven zelf
is gek, merkwaardig en daardoor juist zo interessant.
29 juli 2020,
Steven Verhelst
Zoetemelk
Vandaag is het precies 40 jaar geleden dat Joop Zoetemelk de Tour de France won.
Hij is nog steeds - samen met Sylvain Chavanel -
recordhouder van het aantal keer dat hij de Tour de France uitreed: 16
keer, waarvan 12 keer in de top 10, en zes keer tweede! Ook won hij 10
etappes, en uiteraard het eindklassement in 1980.
Zoetemelk had 'pech' dat hij tijdgenoot was van wellicht
de twee beste wielrenners ooit: Eddy Merckx en Bernard Hinault. Merckx
begin jaren 70, en Hinault eind jaren 70 en begin jaren 80. Twee keer
tweede na Merckx, en drie keer na Hinault.
In een andere wereld was Zoetemelk misschien de renner
geweest die voor het eerst zes Tour de France overwinningen boekte.
Maar we leven niet in een andere wereld. In een andere wereld was ik
misschien ook wielrenner. Of poker speler. Of gitarist in een heavy
metal band. Of...
20 juli 2020,
Steven Verhelst
Wald-Rambo
In Duitsland is een klopjacht georganiseerd op een man die bij een
aanhouding een aantal politieagenten ontwapend had en daarna de bossen
is ingevlucht, gekleed in een camouflage-outfit. Op een gegeven moment
waren er honderden agenten naar hem op zoek. Niet verbazend dat aan hem
gerefereerd werd als "Wald-Rambo", naar het hoofdpersonage uit de
filmserie met Sylvester Stallone.
In elk geval is hij nu opgepakt, maar verdere details ontbreken. Het was een wapenliefhebber, een loner.
Hij was schijnbaar verantwoordelijk voor een manifest waarin hij
technologie als gevaar zag voor de mens, maar het is momenteel
allerminst zeker dat hij dit schreef. Niet dat het een excuus zou zijn,
maar technologie is uiteraard zowel een hulp als een gevaar voor de
mensheid. Zoals het vuur, zoals het mes, zoals zoveel dingen.
Moeten we terug naar de natuur? Of moeten we gewoon beter leren omgaan met technologie?
17 juli 2020,
Steven Verhelst
Hardlopen
Ik was jarig en ik ging eerst eens drie kwartier hardlopen om het
nieuwe levensjaar goed te beginnen. Drie keer de Kesselberg op, waar
het ruim 10% omhoog gaat.
Het was alsof ik weer die vijftienjarige jongen was, op
vakantie in de Eiffel met mijn ouders. Bijna elke dag nam ik vanuit het
vakantiepark de kabelbaan, waarvoor we gratis tickets hadden, naar
beneden, om meteen weer naar boven te rennen, drie, vier, of vijf
kilometer bergop - ik weet niet meer precies hoe lang het was. De weg
ging stijl omhoog in de haarspeldbochten, dan weer vlakker op de rechte
stukken, met enkele stukken die vrijwel vlak waren en waarop ik op adem
kon komen.
Ik voelde me als Gert-Jan Theunisse - een van mijn helden
destijds, al rende ik de berg op, en reed hij op de fiets. Uiteraard
zorgde ik ervoor dat ik op tijd bij ons vakantiehuisje terug was om
Radio Tour de France te luisteren, want mijn routine en discipline was
niets in vergelijking met mijn idolen.
Nu keerde ik thuis terug, zonder dat ik Tour de France kon
kijken of luisteren. Maar desondanks was ik tevreden, want mijn
conditie scheen nog altijd zo goed als tien jaar geleden, misschien wel
als dertig jaar geleden. En ik hoop dat ik dat nog dertig jaar volhoud.
15 juli 2020,
Steven Verhelst
Hoera
Vandaag is het precies 13 jaar geleden dat deze blog werd gelanceerd.
Is het er een van dertien in een dozijn? Is alle
webverkeer naar deze site van bots of van echte personen? Worden blogs
sowieso nog gelezen in deze tijden van Twitter, Instagram en Tik Tok?
Alleen de lezer kan het mij laten weten.
14 juli 2020,
Steven Verhelst
Mondkapjes
Sinds vandaag moet men in België verplicht in winkels een gezichtsmasker dragen.
De maatregel komt nogal laat, naar mijn mening. Als het
echt beschermt tegen overdracht van het virus, hadden ze dit niet
eerder kunnen verplichten, zodat er een voor de economie softere lock
down had kunnen zijn?
Daarover denk ik na, terwijl ik langs de schappen loop. Daarover, en over wat ik komende week wil eten.
11 juli 2020,
Steven Verhelst
Beeldenstorm
Toen ik vandaag over de Grote Markt in Leuven fietste, zag ik voor het stadhuis een hoogwerker staan.
De stad Leuven heeft beloofd om het beeld van koning
Leopold II, die ook ergens op de gevel van het stadhuis staat, te
verwijderen.
In mijn gedachte hoorde ik al het snerpende geluid van een
cirkelzaag die de stenen sokkel bewerkt. Ik bleef staan en dacht:
ik ben hier getuige van een historisch feit. Tot ik zag dat het om
de glazenwasser ging. Toen stapte ik weer op mijn fiets en vervolgde
mijn weg.
8 juli 2020,
Steven Verhelst
GP Vermarc
Vandaag vond in België de eerste wielerronde voor profs plaats
sinds de corona crisis. De GP Vermarc 2020 - eerste editie. Het
parcours was niet ver bij mijn woonplaats vandaan, dus mijn zoon en
dochter werden in de fietskar geladen, en ik racete met mijn
Specialized naar de wedstrijd.
Langs het parcours zaten mensen op hun oprit of op een
klapstoeltje in hun garage (met de deur open, uiteraard). In het gras
langs de route zag ik knokige zeventigers die hun racefiets even aan de
kant hadden gezet, echtparen in geparkeerde auto's, die uit hun
auto kwamen gekropen als de renners langskwamen en enthousiast
juichten, voordat zij weer zwijgzaam in hun auto plaatsnamen totdat een
volgende ronde gepasseerd was.
De mensen smachtten naar een wielerwedstrijd, zoveel was zeker.
Ook ik smachtte naar de geur van fiets, bier en ingevette
benen. Naar het geraas van de fietswielen, het getoeter van de
volgwagens, het applaus van het publiek.
Ik had de fietskar, waar mijn twee kinderen in zaten, in
de berm geparkeerd. Ze zaten als op een tribune. En ik kreeg bijna
tranen van ontroering, want mijn ze bleken de meest enthousiaste
supporters langs de kant. Niet alleen voor de renners, maar zelfs voor
de passerende politieagenten op de motor applaudiseerden ze.
5 jull 2020,
Steven Verhelst
De fiets, de fiets en verder niets
Eergisteren herlas ik het boek "De fiets, de fiets en verder niets".
Een biografie over Gert-Jan Theunisse geschreven door sportjournalist
Jeroen Wielaert.
Vandaag speelde ik hamertje tik met mijn dochter. Ik
maakte een fiets - al dan niet beïnvloed door mijn recente
leeservaring. Maar liefde voor het wielrennen kan niet vroeg
genoeg worden gestimuleerd.
3 jull 2020,
Steven Verhelst
Fietssnelweg
Het was de eerste dag van mijn vakantie. Ik zou mijn zoon naar de
kinderopvang brengen en mijn dochter - die schoolvakantie heeft - naar
een dagje gymnastieken, zodat ik zelf een beetje kon doen waar ik zin
in had.
Pestweer was het - de hemel liet een pleurisregen naar beneden vallen.
Ik reed op de fietssnelweg richting Herent en Brussel, en
al spoedig werd de regen minder. Ik vond het bijna jammer. Dit was
niets vergeleken met de ontberingen die renners in de Tour de France,
Giro d'Italia of andere wielerkoers te verduren kregen.
1 juli 2020,
Steven Verhelst
