Duitse woorden 5: Freibierfest
Gisteren was in Freising zoals elk jaar het
Freibierfest. Een bierkroes kopen, onbeperkt laten vullen. Dat klinkt
gunstiger dan het is. Maar elk jaar worden de kroezen duurder.
Bierschiss had ik niet, hoewel ik toch gebarbecued had met worsten, spiezen en steak.
29 juni 2013,
Steven Verhelst
Duitse woorden 4: Bierschiss
Bierschiss. Ook
wel fecale detonatie. Daar hebben Duitsers last van wanneer ze veel
bier gedronken hebben. Een explosieve, vloeibare, complete leging van
de endeldarm. Met een enorme stank, naar het schijnt. Ik heb nog nooit
last gehad van Bierschiss. Misschien is het genetisch bepaald. Of
misschien komt het omdat ik me niet overdadig te goed doe aan vette
worsten.
27 juni 2013,
Steven Verhelst
Duitse woorden 3: Mit den Eiern schaukeln
Nederlanders eten uit hun neus. Ze draaien met hun duimen. Of ze lummelen wat rond.
Duitsers schaukeln mit den Eiern, schommelen met hun kloten. Mannen uiteraard. Wat vrouwen doen als ze niets om handen hebben weet ik niet.
26 juni 2013,
Steven Verhelst
Duitse woorden 2: Ohrwurm
Een Ohrwurm is een stuk muziek dat maar in je hoofd blijft zitten. Vaak
zijn het irritante deuntjes die je nog kent van vroeger. Een van de
meest irritante oorwurmen die ik ken is dit. Dat blijft uren in mijn hoofd zitten, en blij word ik er niet van.
25 juni 2013,
Steven Verhelst
Duitse woorden 1: Glückspilz
Eerder deze maand schreef
ik al over het langste Duitse woord, dat uit de boeken is geschrapt. De
laatste dagen van juni zal ik ook aan Duitse woorden wijden. Want het
Duits heeft een groot aantal grappige, mooie of rare woorden.
Toen ik vandaag uit München terugkwam, vroeg een
oudere man, die iets weg had van Aart Staartjes, of ik misschien een
dagkaart naar München had en of hij die mocht hebben.
Ik gaf hem het kaartje.
Soms verkoop ik mijn kaartjes voor de helft van de prijs,
als ik in de loop van de middag al weer terug ben. Maar nu had ik het
hem al gegeven. De man glunderde. 'Ik bin so ein Glückspilz,' zei
hij.
Een mazzelaar. Een lucky bastard. Een gelukspaddestoel.
24 juni 2013,
Steven Verhelst
Museum voor lege flessen
Gisteren liep ik in de Englische Garten, een groot park in
München. In het gras, langs de paden, bij bankjes, overal zag
ik flessen, de nacht ervoor achtergelaten door Duitse
drinkebroers. Het leek wel een museum voor lege flessen.
Op een gedenkmonument zag ik een lege fles bourbon whiskey
staan. En een fles halfmousserende aardbeienwijn. Daar zat nog een
bodem in. Logisch, want aardbeienwijn is natuurlijk niet te drinken.
23 juni 2013,
Steven Verhelst
Rare museums
Ik hou van rare museums. In het verleden was ik onder andere in het
Mütter museum (Philadephia), het Bunny museum (Pasadena), het
Psychiatry, and industry of death museum (Los Angeles). Toen las ik
over het "Zentrum für Aussergewöhnliche Museen" in
München. Een museum dat bestaat uit rare museums. Het
Sissi-museum, het Paashaasmuseum, het museum voor nachtspiegels, het
Go-kartmuseum, het museum van parfumflessen, het beschermengelmuseum en
het hangslotmuseum.
Om half drie kwam ik aan bij Westenriederstraße 41,
maar er was niets. Het museum is jaren geleden opgeheven. Wat er
met alle paashazen, nachtspiegels en parfumflessen gebeurd is, weet ik
niet.
In juli ben ik een tijdje in Nederland. Dan wilde ik
eigenlijk naar het Boudewijn Büch museum gaan. Ik ging er van uit
dat zijn manisch verzamelde collectie aan snuisterijen, waaronder de
pik van Napoleon, een dodo-botje, een jasje van Mick Jagger en heel
veel boeken, in een museum ondergebracht zou zijn. Maar op internet kan
ik er niets over vinden.
Vanmiddag keerde ik teleurgesteld terug naar huis en trok
een flesje wijn open. Misschien moet ik zelf een museum beginnen. Het
museum van treurige lege flessen.
22 juni 2013,
Steven Verhelst
Heet - 3
De zomer dat ik geboren werd, was een van de warmste van de vorige
eeuw. Via de krant werd burgers opgeroepen om bomen en struiken in de
buurt water te geven.
Het was 14 juli, en mijn moeder lag te puffen. Vanwege de warmte, en ook wel een beetje omdat ik eraan kwam.
Vlak na mijn geboorte zag mijn huid geel, en moest ik
onder een rode lamp liggen. Ik had een Thai kunnen zijn, een
Hong-Kongees, een Singaporeaan, of een ander kind uit de
Aziatische tropen. Misschien dat ik daarom de warmte goed verdragen
kan. Ik had mij bij mijn geboorte gelijk aangepast aan het klimaat.
Maar dat viel tegen. Want daarna kwamen er winters, sneeuwbuien,
ijsvlakten, elfstedentochten. Leuk om naar te kijken, maar slecht voor
mijn gemoed, dat pas weer rijst bij zonneschijn en stijgende
temperaturen.
21 juni 2013,
Steven Verhelst
Heet - 2
Ik kan goed tegen de hitte. De thermometer wees gisteren bijna dertig
graden en ik ging gisteren ruim vijf kwartier hardlopen. Ik vind het
wel lekker. Voor zweet dat van je lichaam gutst, moet je in de
sauna betalen.
Daarna snel een koude douche.
In Duitsland is vrijwel nergens airconditioning, en op dagen als
deze mis ik dat wel. Want ik vind het onfris om op mijn werk met klamme
oksels en parelend voorhoofd te zitten.
Woonde ik maar in Las Vegas of Los Angeles. Daar zou ik
lekker koel binnen zitten - om te lezen en te schrijven. Ik zou alleen
's middags naar buiten gaan om hard te lopen, en 's avonds om
bij de drankwinkel een ijskoud sixpack Sierra Nevada Pale Ale
te kopen.
20 juni 2013,
Steven Verhelst
Heet
Er heersen tropische temperaturen in München. Gisteren zat ik in
de Biergarten van Hofbräukeller een grote pul bier te drinken -
hoewel dat door de gezondheidsorganisaties afgeraden wordt, las ik
vandaag in de Volkskrant. Niet de Hofbräukeller, maar het drinken
van alcohol.
Ik voelde me prima. Mijn blik ging de biertuin rond.
Zwetende, vette wijven en kerels wijdbeens zaten op te kleine
klapstoelen de inhoud van hun glazen weg te werken.
Mijn vriendin is een weekje weg, en dat moet je natuurlijk
uitbuiten. Ik wenkte de serveerster en bestelde nog een pul zomerbier.
18 juni 2013,
Steven Verhelst
Fietscowboy
Ik was op weg met mijn Sirrus Specialized fiets. Op een klein stukje
onverharde weg tussen Neufahrn en Pulling kreeg ik een lekke band. Mijn
repareerset en handpomp had ik thuis liggen.
Het was warm, de zon scheen fel. Ik liep met mijn fiets
aan de hand over de wegen langs de weilanden naar het S-Bahn station in
Pulling. Gelukkig had ik geld bij me, zodat ik een treinkaartje naar
mijn woonplaats kon kopen. Het perron was uitgestorven. Ik zette mijn
fiets tegen een houten bankje en luisterde naar de geluiden om mij
heen. Vogels, insekten.
Plotseling hoorde ik een zacht piepen. Ik keek opzij. In de verte kwam een trein aanrijden.
Zo deden cowboys in het wilde westen dat, dacht ik. Ze
legden hun oor op de rails om te horen of er een trein aan kwam
die ze wilden overvallen.
Heel kort voelde ik me een cowboy. Een cowboy met een
kreupel stalen ros. Een wapen had ik niet, dus op een overval zou het
niet uitlopen. Ik nam mijn fiets op de schouder en stapte stil de trein
in.
16 juni 2013,
Steven Verhelst
Brein
Ik was bij een voordracht van een zoöloog, tijdens de
afstudeerceremonie van mijn vriendin. De lezing ging over het brein.
Waar dient het brein voor? Vele organismen leven zonder brein, en dat
doen ze al honderden miljoenen jaren.
En dan komen er opeens dieren, met hersenen. De mens loopt
daartussen, denkend dat hij bijzonder is. Maar is het brein van de mens
echt zo speciaal? Wij hebben geen overdreven groot brein. De blauwe
vinvis heeft een brein van bijna zeven kilo - al is dat klein ten
opzichte van zijn lichaamsgewicht. Maar ook in dat opzicht (hoeveelheid
brein per lichaamsgewicht) is de mens niet heel bijzonder. Wel heeft de
mens het grootste aantal neuronen van alle organismen, zo'n honderd
miljard. Gefeliciteerd, mens!
Waarom heeft de mens zo veel neuronen? Energetisch is het
voor het lichaam ongunstig, want een brein kost veel energie.
Eén theorie is dat het door vrouwen komt. Zoals vrouwen
voor zoveel dingen in deze wereld verantwoordelijk zijn. Het is de
"handicap-theorie". Waarom heeft een pauw zo'n grote, rare staart, die
alleen maar in de weg zit? Vrouwen denken (onbewust): als dit mannetje
ondanks deze handicap overleven kan, moet hij wel goede genen hebben.
Het brein is ook een biologische handicap, omdat voor het onderhoud en
gebruik van het brein veel voeding nodig is. Maar hoe herkent de vrouw
een groot brein? Een groot hoofd zegt niets. Daar kan ook een klein
brein in zitten. De vrouw kijkt naar de producten van het brein. Naar
sculpturen, schilderkunst, literatuur.
Een brein is fijn, en een brein is een kwelling. Maar dat
er kunst uit voort komt, is waarschijnlijk onvermijdelijk.
11 juni 2013,
Steven Verhelst
Pomp
Ik heb al veel dingen in mijn laboratorium gerepareerd. Als iets kapot
gaat, ben ik niet bang om het open te schroeven. Dat heb
ik geleerd van een analist op Stanford, die ooit
als automonteur
gewerkt had. In de afgelopen jaren heb ik al een pH-meter, een
centrifuge, een magneetroerder, een magneetroerder met
verwarmingsplaat, een waterbad met thermostaat, en vier vacuumpompen
gerepareerd.
Twee van de pompen n waren oliepompen (of schottenpompen; zie foto), en
twee
waren membraanpompen. Membraanpompen zijn waarschijnlijk het
eenvoudigst. Het mechaniek is zowat onverwoestbaar, en het zijn vrijwel
altijd de afdichtingsringen of de membranen die kapot zijn en
vervangen moeten worden..
Tijdens mijn promotietijd liepen er drie amanuenses rond
op onze afdeling. Die deden zulk werk altijd, zodat wij ons met
wetenschap bezig konden houden. Wie weet heb ik aan het eind van mijn
wetenschappelijke carrière genoeg ervaring om zelf als
amanuensis aan de slag te gaan.
7 juni 2013,
Steven Verhelst
 Pseudoephedrine
Op zoek naar een middel om van mijn kater af te komen vond
ik afgelopen weekend een zakje granulaat dat een mengsel was
van aspirine en pseudoephedrine. Het laatste is eigenlijk een middel
tegen verkoudheid. Maar het is ook een stimulant. Na een uurtje was
mijn kater weg, en voelde ik me weer in staat om de wereld op mijn
schouders te nemen.
6 juni 2013,
Steven Verhelst
5 jaar
Vijf jaar geleden arriveerde ik in Duitsland, met drie koffers, een kartonnen verhuisdoos, en een laptop.
Ik bracht de spullen boven en ik ging met mijn jetlag op
de parketvloer zitten. Mijn appartement was leeg, mijn koelkast was
leeg, mijn hoofd was leeg, en mijn maag was leeg. Ik ging op zoek
naar een supermarkt en kocht melk, brood, kaas en fruit. Nog steeds ga
ik regelmatig naar die supermarkt voor melk, brood, kaas en fruit.
Nu is Duitsland - na Nederland - het land waar ik het
langst gewoond heb. Duitsland - het land van bier, braadworsten en
zwetende mannen. Waar de snor en de mat nog met trots gedragen worden.
Waar men nog beleefd is en bijna iedereen met 'u' aanspreekt. Waar de
economie nog redelijk loopt. En waar ik waarschijnlijk nog wel een paar
jaar zal blijven wonen.
De koffers en de verhuisdoos heb ik nog. De laptop is
inmiddels ter ziele gegaan, maar uiteraard heb ik een andere gekocht.
Want zonder laptop kan ik niet.
5 juni 2013,
Steven Verhelst
Regen
Het regent al dagen in Beieren. Als ik over de Korbinianbrücke
rijd, zie ik dat de fietspaden langs de Isar zijn overstroomd.
Huizenbezitters pompen water uit hun kelders en garages. En de
brandweer is druk in de weer om een ondergelopen straat met grote
slangen leeg te pompen. Is het het gevolg van Gods toorn, van global warming, of is het gewoon een slechte zomer?
4 juni 2013,
Steven Verhelst
Woorden
Tot voor kort bestond het officieel langste Duitse woord uit 63
letters. Want in het Duits kun je bijna alles in een samenstelling aan
elkaar plakken.
Rindfleischetikettierungsüberwachungsaufgabenübertragungsgesetz.
Het stamt uit de tijd van de BSE-crisis, en een of andere wet
daarover. Maar aangezien de wet wordt veranderd, verdwijnt het woord.
Nu telt het langste woord dat in de Duden (de Duitse Van Dale) staat 36 letters.
Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung.
Een aansprakelijkheidsverzekering voor autobezitters. En die heb ik sinds kort ook.
3 juni 2013,
Steven Verhelst
 Aspirine
Mijn voorraad aspirinetabletten rook naar azijn. Geen raadsel voor een chemicus. Ontleden in salicylzuur en azijnzuur.
Ooit maakte ik aspirine tijdens een scheikundig praktikum
in Leiden. Het kristalliseert mooi uit. Maar gebruiken deed ik het
niet. Het ging na een NMR meting in het afvalvat. Net als de ontleden
aspirine die ik nu had.
2 juni 2013,
Steven Verhelst
|
|
Archief 2013
December 2013
November 2013
Oktober 2013
September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April
2013
Maart
2013
Februari
2013
Januari
2013
Archief
2012
Archief
2011
Archief
2010
Archief
2009
Archief
2008
Archief
2007
|
