Laatste schooldag
Anders dan in
Nederland loop iIn België de zomervakantie van de scholen de
gehele maand juli en augustus. Vandaag is dus de laatste schooldag.
Het jaar is ontzettend snel voorbij gegaan. Op 1
september ging mijn zoon van toen 2,5 jaar oud, voor het eerst naar
school, en ik zie mijn zoon en dochter nog hand in hand over het
schoolplein naar zijn kleuterklasje lopen. Nu kent hij het reilen en
zeilen van de school al en mag hij na de vakantie naar de volgende
kleutergroep.
Nu wacht de zomervakantie.
Die twee maanden duren voor de ouders wellicht langer dan het hele schooljaar.
Toen ik kind was, vond ik de zomervakantie altijd eeuwig
duren. Kwam dat omdat het leven toen veel langzamer was, zonder
internet, e-mail, playstations en smartphones? Was het omdat ten
opzichte van tien jaar een vakantie van zes weken relatief veel meer is
dan in vergeljking met mijn huidige leeftijd? Of loopt de tijd echt
sneller als je ouder bent?
Ik hoop op een zomer met mooie, warme dagen, veel boeken lezen en spannende Tour de France etappes.
30 juni 2022,
Steven Verhelst
Komkommertijd
De komkommertijd is begonnen. Niet op het nieuws,
maar bij ons in de tuin. In de kas, die wij sinds dit voorjaar in onze
tuin hebben staan, groeien twee komkommerplanten. Een met gewone
komkommers en een met mini-komkommers.
De afgelopen weken heb ik al komkommersalades gemaakt,
tzatziki, komkommergazpacho, met kruidenkaas gevulde komkommers, en
zelfs een komkommer-smoothie. En nog hebben we komkommers te veel.
24 juni 2022,
Steven Verhelst
Heet
Een
hittegolf was het nog niet, maar desondanks was het al boven de dertig
graden. Vroeg in het jaar al. Het zou wel door de opwarming van de
aarde komen. Klimaatwetenschappers trokken al
de pessimistische conclusie dat de beperking van de opwarming van de aarde, zoals in het Parijs akkoord besloten, zal mislukken.
De mens is te lui, te veel gehecht aan luxe, te veel een gewoontedier,
Ik ben met weinig tevreden. Ik zag in de schaduw in mijn
tuin met een kopje verse muntthee, een paar stukken ijskoude
watermeloen en een boek van Yusef El Halal. Was dit Marokko? Nee, dit
is de zomer in België.
18 juni 2022,
Steven Verhelst
Wenen - 4
Toen ik op dinsdagochtend met de trein op weg was
naar het vliegveld van Wenen, stonden alle mensen op het perron met een
mondmasker te wachten tot de trein kwam.
FFP2-masker verplicht, stond op het bord boven het perron.
Toen ik in de stad liep, waren er nauwelijks mensen die
mondmaskers droegen. Alleen in de gebouwen van de universiteit werd het
sterk aangeraden.
Mijn opa had vroeger altijd een opgerond stuk toiletpapier bij zich. Dat was handig, zei hij. Je wist nooit.
Tijden veranderen.
Nu droeg ik in mijn laptoptas altijd een FFP2 masker mee,
geen toiletpapier. Ik haalde het tevoorschijn, zette het op en stapte
de trein in.
15 juni 2022,
Steven Verhelst
Wenen - 3
Toen ik
zondagavond aan de wandel was, kwam ik - niet geheel toevallig - bij
het casino uit waar ik ooit mijn eerste live poker had gespeeld.
Ik ging naar binnen - waarom niet?
In de
pokerroom waren twee tafels in gebruik. Ik ging zitten en trok mijn portefeuille.
Wie van de spelers wint, is het casino om het even. Het
huis wint altijd bij poker, want van elke pot die uitgekeerd wordt,
romen ze een kleine hoeveelheid chips af.
Ik speelde
tight, alleen de beste kaarten. Ik kreeg sowieso weinig goede kaarten in mijn handen, maar met degene die ik speelde, won ik meestal.
Aan het einde van de avond had ik precies zoveel chips als
waar ik mee begonnen was. Niet het resultaat waarop ik had gehoopt.
Eén fout heb ik gemaakt. Het gaat te ver om dat
hier in detail te bespreken, maar ik had top set in een pot met drie
spelers, waarvan één all-in was. Ik besloot voor een
slow play om ook nog een lucratieve
side pot op te bouwen. Dat had ik beter niet gedaan, want toen alle kaarten op tafel lagen, had mijn tegenspeler een
straight. Had ik anders gespeeld, was ik met bijna 500 euro winst naar huis gegaan. Nu met een goede les.
's Avonds keek ik op mijn fitbit, die ik
vorige maand van mijn vrouw had gekregen. Mijn gemiddelde hartslag was ruim 20 slagen per minuut hoger dan normaal.
Ja, poker komt dicht tegen denksport aan. Maar of het gezond is...?
14 juni 2022,
Steven Verhelst
Wenen - 2
Gisteravond
at ik iets snels in een Italiaanse trattoria. Een focaccia belegd met
venkelsalami en gegrilde aubergine. Lekker wel. Ik dronk er een
mineraalwater bij, want voor wijn was geen tijd - ik had andere plannen
voor die avond.
Een tafeltje verder zat een man met een zwarte madonne
zonnebril een esspresso te drinken. Naast het kleine kopje op het
dienblaadje stond een glas water. Standaard.
De man droeg een beige-grijs krijtstreeppak en zwartleren
instapschoenen. Zijn halflange haar was wat vettig en achterovergekamd
tot halfverwege zijn nek.
Het rare was: onderaan de pijpen van zijn pak waren
paperclips bevestigd. Kwam hij net van de kleermaker en was hij
halfverwege het opmeten weggelopen? Maar kleermakers gebruiken spelden,
geen paperclips. Of had hij dit pak van iemand anders geleend en waren
de pijpen te lang, zodat hij die thuis met een paar paperclips op de
juiste lengte had gebracht, hopende dat niemand dit zou opvallen? Of
was het misschien een zwerver, die in een kledingzak dit pak had
gevonden, en zich erin gehesen had na een douche en een scheerbeurt bij
het lokale Leger des Heils - om zich voor één keer weer
een normaal mens te voelen?
Mijn gedachten sloegen op hol, en dit mysterie van de
paperclips zou waarschijnlijk nooit opgelost worden. Ik nam de laatste
hap van mijn focaccia, dronk mijn mineraalwater uit en betaalde, waarna
ik mij verder begaf in het centrum van Wenen.
13 juni 2022,
Steven Verhelst
Wenen
Ik vloog naar Wenen om een lezing te geven
aan het Chemie departement van de universiteit aldaar. Zondag namiddag
arriveerde ik en besloot, ondanks de warmte, een wandeling naar het
stadscentrum te maken.
De laatste keer dat ik in Wenen was, moest 2009 geweest
zijn. Ik herinnerde me weinig van de stad, misschien omdat ik toen een
hotel had aan de compleet andere kant van Wenen.
Bij toeval kwam ik langs het Sisi museum.
Sisi, geboren als Elisabeth von Wittelsbach, Herzogin in
Bayern, die na haar huwelijk met Franz Joseph I keizerin van Oostenrijk
werd. Het meest bekend is ze misschien door de filmtrilogie Sissi. Die
moest ik vroeger bij mijn schoonmoeder elke kerstmis kijken, onder het
genot van vele glaasjes zelfgemaakte advocaat, met veel Stroh rum erin.
Dat maakte het nog enigszins dragelijk.
Het was zondag, begin avond. Het museum was gesloten en ik liep er heel snel voorbij.
12 juni 2022,
Steven Verhelst
Poker
Ik speel al bijna vijftien jaar regelmatig
poker. In 2009 is dat begonnen, toen ik - na enig oefenen online - in
Wenen voor het eerst naar het casino ging om Texas Hold'em te spelen.
Als ik terugkijk, was ik toen een rookie, die enorm
zenuwachtig was en nog heel veel moest leren. Toch speelde ik aan het
eind van de avond quitte. In de jaren die erop volgden, ging ik eens
per jaar naar Las Vegas om een paar dagen te pokeren, en ik won er in
mijn eerste bezoek meteen een klein pokertoernooi in Caesar Palace, op
The strip (Las Vegas Blvd), en later werd ik nog tweede in een toernooi in Golden Nugget, een hotel-casino in downtown Las Vegas.
Sinds begin dit jaar ben ik - na een pauze van een aantal
jaar - weer met poker bezig. Dit keer heel serieus. Ik studeer veel en
ik speel cruciale situaties na. Want in tegenstelling wat sommige
mensen denken, is poker geen gokspel. Welke kaarten je kunt spelen,
hangt af van je positie in relatie tot de
small blind en
big blind. Je moet weten wanneer je een
raise moet volgen of wanneer je een
raise moet
reraisen.
Dan komen de eerste drie kaarten op tafel. Moet je inzetten, en zo ja,
hoeveel? Dat hangt niet alleen af wat er in de eerste ronde is gebeurd,
maar ook van de kaarten die op de tafel komen. Dan moet je weten wat
een
float is, een
check-raise, een
double barrel, en wanneer je die moet toepassen.
Dat het geen gokspel is, blijkt wel uit het feit dat er
professionele pokerspelers bestaan. En als je dan nog twijfelt, denk
dan hieraan: kun je met een gokspel opzettelijk verliezen? Niet met de
lotto, niet met roulette, maar wel met poker. Net zoals je bij schaken
opzettelijk kunt verliezen. Laten we het er op houden dat het een spel
is waarbij kans een rol speelt, maar dat je door goed te spelen op
langere termijn die kans factor kan uitschakelen. En dat is precies wat
ik probeer te doen. En met redelijk succes. Mijn online account bij
Pokerstars bevat al $500 meer dan begin dit jaar, en ik hoop die
stijgende lijn in de komende maanden vast te houden.
8 juni 2022,
Steven Verhelst
Joepie de poepie
Toen wij thuis nog zwart-wit televisie hadden,
ergens begin jaren tachtig, keek ik al naar De film van ome Willem.
Didactisch gezien een prima programma, en af en toe kijk ik een
aflevering met mijn kinderen. Het liedje vinden ze het leukst, met het
broodje poep en het meezingen.
Edwin Rutten, die Ome WIllem speelde, begroette de kinderen
altijd met 'joepie de poepie', een term die nu ook in het Van Dale
woordenboek staat.
Soms zou ik willen dat ik nog kind was, en om elk woord
kon lachen alleen maar door er 'kak' voor te zetten...
5 juni 2022,
Steven Verhelst
De Dijk
Na 41 jaar stopt de band De DIjk.
Sinds eind middelbare school luister ik al naar De Dijk.
Een klasgenoot ging naar een concert van hen, en ik was jaloers. Maar
om naar een concert te gaan, daar moest je bij mij thuis niet mee
aankomen.
Acht jaar geleden ging ik dan toch naar een concert van hen. Kado van mijn vrouw.
De Dijk toert nog tot eind dit jaar; en ik verwacht niet dat er nog kaarten zijn. Gelukkig heb ik de CDs nog.
1 juni 2022,
Steven Verhelst
