Hardlopen 6 - tegen de jetlag
Mijn kinderen hebben een jetlag van de zomertijd, denk ik. Ze zijn niet uit bed te krijgen.
Zelf ben ik gewoon om kwart voor zes opgestaan om hard te lopen. Dat
doe ik ook wanneer ik naar Amerika vlieg en 's ochtends met de jetlag
wakker wordt. Meteen in de vroegte in het zonlicht gaan lopen.
Nu
was er geen zonlicht. Waar ik vorige week nog begon te lopen als het
ochtendgloren al begon en de vogels vrolijk piepten, was het nu donker
en bijna stil.
Over een paar weken is dat weer anders - en ik
blijf voorstander van de zomertijd, van de lange, warme zomeravonden,
waarop je in de tuin of op een terras kunt zitten met een koel glas
bier, een boek en je gedachten.
27 maart 2023,
Steven Verhelst
Turnen
Mijn kinderen zitten alletwee op kleuterturnen, en vandaag hadden ze
een optreden, in een of andere gymzaal in een stadje vlak bij Leuven.
Toegang van tien euro, en als ouders kun je moeilijk wegblijven als je
kind meedoet. Dus de zaal zat vol; ik schatte zeker vijfhonderd vaders,
moeders, opa's en oma's.
Dit is ook een manier van geld verdienen, dacht ik.
Mijn dochter deed flink mee, maar mijn zoon zat ergens
tussen een trampoline en een kast in. Een turnmeester probeerde hem nog
overeind te krijgen, maar tevergeefs. Mijn zoon weigerde mee te doen.
Of dit was omdat hij niet betaald kreeg of omdat hij gewoon geen zin
had, weet ik niet. Maar beide vond ik OK.
25 maart 2023,
Steven Verhelst
Hardlopen 5 - snelheid
Vandaag liep ik een 10 kilometer race bij RAM atletiek (Regionale Atletiekverenigingen Mechelen).
Ik wilde even zien waar ik stond, want sinds januari
trainde ik drie keer per week, was ik 5 kilo afgevallen, en deed
ik oefeningen om mijn beenspieren te versterken. Alles ter
voorbereiding op een halve marathon die ik begin mei wil lopen en mijn
persoonlijk record op de 10 km dat ik eind juni wil verbeteren.
Het was veertien graden, halfbewolkt met af en toe de zon die doorbrak - prima loopweer.
Ik liep vrijwel de gehele race op 90-95% van mijn maximum
hartslag, en op het einde bleef mijn horloge precies stilstaan op het
persoonlijk record dat ik vorig jaar liep.
Had ik nu niet 1 seconde sneller gekund? dacht ik later.
Toch was ik tevreden, want ik zo vroeg in het jaar was nog
nooit zo snel. Niet slecht voor een race waarin ik even wilde zien hoe
het staat met mijn trainingen.
19 maart 2023,
Steven Verhelst
Hardlopen 4 - het milieu
Ik zie ze nog maar af en toe aan de kant van de weg liggen.
Vandaag bijvoorbeeld tijdens het hardlopen.
Een hondendrol.
Toen ik kind was, liepen hondenbezitters nog niet met
plastic zakjes in hun hand tijdens het uitlaten van hun hond.
Tegenwoordig ruimen baasjes de behoefte van hun hond op.
De meeste tenminste.
Vroeger zag je ze vaker - op de stoep of
in de goot. Uitgedroogd en bijna zwart, als aanelkaar gekleefde
steentjes, goud-glinsterende smeuïge worsten, of fraai gedraaide
hopen met een punt erop.
Mijn oma ergerde zich aan hondendrollen op de stoep voor haar flatgebouw.
"Ik doe niks aan het milieu," zei ze, "zolang ze hun
honden voor mijn huis op de straat laten schijten. Dat is toch ook
milieu?"
Haar groente- en fruitafval gooide ze gewoon in de normale
vuilniszak. Maar toch zamelde ze batterijen, oud-papier en glas gewoon
apart in. De soep wordt altijd heter opgediend dan ze gegeten wordt.
De hondendrollen zijn grotendeels uit het straatbeeld
verdwenen. Maar de rest van het milieu, hoe staat het daarmee?
15 maart 2023,
Steven Verhelst
Hardlopen 3 - zon en maan
Als je vroeg in de ochtend gaat hardlopen, zie je nog wel eens wat.
Vanochtend was het al licht toen ik met mijn Asics het huis verliet in
de richting van het kanaal van Leuven naar Wijgmaal voor een ronde van
ruim twaalf kilometer. Ik zag de maan, die nog laag aan de hemel stond,
ondergaan, en de zon opkomen. Ik zag een slapende gans, een hinkende
eend met een verminkt pootje, een waterhoen die langs het kanaal
scharrelde.
Hier en daar zat er een visser langs het kanaal. Waren ze
al op of hadden ze hier de hele nacht gezeten? Dan hadden ze de maan
zien stijgen en zien dalen, net als ik.
De meesten zaten in een tent en hadden een alarmsysteem aan hun hengels.
Ooit had ik het plan om een roman te schrijven over iemand
die gaat nachtvissen, als alibi voor een moord. Maar het is er nog niet
van gekomen.
Welk alibi heb ik om geen roman te schrijven?
12 maart 2023,
Steven Verhelst
Hardlopen 2 - pad of blad
De paddentrek is weer begonnen. Althans, ik zag
in de berm van de weg, waarlangs ik liep, een verkeersbord staan dat
maande tot rustig rijden vanwege overstekende padden.
Herken je een pad als je langzaam rijd?
Ik keek op het asfalt van de straat.
Ergens lag een platgereden pad. Of was het toch een achtergebleven herfstblad?
Met mijn twaalf of dertien kilometer per uur kon ik
het niet duidelijk zien. Maar misschien kwam het door de
miezerregen die zich op mijn wimpers had gezet.
9 maart 2023,
Steven Verhelst
Hardlopen - een nieuwe lente, een nieuw licht
Toen ik vanochtend om kwart voor zes ging hardlopen, zag ik al een zwak
schijnsel in de lucht, komend van de horizon achter een rij
bomen en struiken. Af en toe hoorde ik al het gepiep van een vogel.
Het ochtendgloren begint steeds vroeger, dacht ik.
Tien minuten later in mijn ochtendronde van ruim een half
uur, realiseerde ik me dat het schijnsel uit het noordwesten kwam, niet
uit het oosten. Het was het industriegebied in aanbouw, vlak naast het
treinspoor, waar het licht vandaan gekomen moest zijn.
Fake news, dacht ik.
Pas toen ik thuis kwam, zag ik dat de lucht in het oosten lichter begon te kleuren.
7 maart 2023,
Steven Verhelst
Tussen winter en lente
Op onze vijver in de tuin ligt 's ochtends nog een dun laagje ijs,
terwijl de bloesem van de krentenboom het voorjaar al aankondigt.
Vorige week verschenen de bloemetjes al aan de boom, terwijl er nog
geen bij te bekennen was.
Vanmiddag liep ik even kort de tuin in. De zon scheen, en rond de bloesem klonk een zacht zoemen.
De overgang van winter naar lente komt krakend en zoemend op gang.
Het lijkt een beetje op de overgang van het schaats- naar
het wielerseizoen. De Omloop Het Nieuwsblad - de openingswedstrijd van
het wielerseizoen - is
vorig weekend gereden, terwijl vandaag de laatste belangrijke
schaatswedstrijden, de WK afstanden in Thialf Heerenveen, nog moeten
beginnen. Hopelijk zoemt het in Thialf ook.
2 maart 2023,
Steven Verhelst
Rustdag
Al twee maanden eet ik geen toegevoegde suikers. Geen koekjes, geen
snoepjes, geen chocolade, geen marmelade, geen frisdrank, geen
fruityoghurt, geen mueslirepen, geen Snickers of Bounties, geen
ketchup. Maar ook vleeswaren, tonijn-, kipkerrie- of eiersalade,
paprikachips of borrelnootjes. Want daar zit altijd wat toegevoegd
suiker in.
Zelfs op de verpakking ham staat dextrose als ingrediënt.
Dat wist ik al, en zag ik een paar weken geleden nogmaals in een aflevering van de
Keuringsdienst van Waarde.
Om de illusie te wekken dat het om gegrild vlees gaat, zit er een bruin
randje omheen. Maar dat bruine randje is gewoon gekaramelliseerd
suiker. Want ham koken en er vervolgens een kleurtje op smeren is veel
goedkoper dan een ham te grillen.
Uiteraard is het laagje suiker miniem, maar als je regels opstelt, moet je je er ook aan houden.
Drie maanden, had ik in gedachte - om genoeg gewicht te verliezen voor mijn harloopwedstrijden dit voorjaar.
Maar vandaag neem ik een rustdag. Een rustdag als
na twee weken Tour De France en de renners snakken naar wat
verlichting in hun zere benen en uitgemergelde lichamen. Een rustdag
van toegevoegde suikers. Want het is de verjaardag van mijn dochter.
1 maart 2023,
Steven Verhelst
