Tot deze week had ik nog nooit gestemd met behulp van een papieren
stembiljet. Toen ik voor het eerst ging stemmen, lang geleden, waren er
al elektronische stemmachines, waarop je enkel op de knop van je
kandidaat hoefde te drukken. Bij de vorige verkiezingen woonde ik in
Californië. Er werd voor het eerst een test gedaan met het
stemmen
via internet – makkelijk en snel.
Nu kreeg ik vanuit Den Haag een ouderwets
stembiljet opgestuurd, waarvan een vakje rood
gemaakt moest worden. Terug naar het papieren tijdperk. Ik vulde het
biljet op mijn werk uit – ik had geen rode pen thuis, en het
was
mij niet duidelijk of een druppel rode wijn in het vakje mijn biljet
ongeldig zou maken.
29 mei 2010,
Steven VerhelstLaten we spelen dat we sterven
Bijna alles went. Of misschien wordt de geest afgestompt,
geconditioneerd. Toen ik voor het eerst de metalband Slipknot hoorde
– op een cd-speler in een laboratoriumzaal in Leiden
–
dacht ik dat er storing op de radio was. Het leek een muur van
onsamenhangend geluid. Nu luister ik Slipknot tijdens het ontbijt.
Gisteren las ik in de krant dat Paul Gray, de
bassist van
Slipknot, dood in een hotelkamer is gevonden. Oorzaak nog
onbekend. Gray was ‘the pig’, het masker
dat het meest
op een varken leek. Want alle leden van Slipknot dragen maskers tijdens
hun optredens. Het is een stel angstaanjagende clowns.
Ooit ben ik van plan een roman te schrijven waarin
de
hoofdpersoon een fobie voor clowns heeft. En waarschijnlijk komt
Slipknot in die roman ook voor. Al is het slechts een citaat van het
cd-hoesje van hun debuutalbum. Come play dying.
Laten we spelen dat we sterven.
26 mei 2010,
Steven VerhelstChemtrails
In Salzburg zag ik bovenstaande website op een kantoorgebouw gekalkt.
Chemtrails – vorig jaar schreef ik er al een blog
over. Ook in Oostenrijk en Duitsland bestaan er dus helaas
paranoïde mensen die denken dat de wetenschap en de politiek
er
vooral op uit zijn om mensen schade toe te brengen.
25 mei 2010,
Steven VerhelstAl Jazeera
Ik kijk zelden TV. Het journaal op de ARD is de enige dagelijkse show
waarnaar ik kijk. Andere programma's zap ik meestal binnen vijftien
seconden weer weg. Mijn televisie-piek ligt elk jaar in de eerste drie
weken van juli, tijdens de Tour de France.
Dit weekend was ik in Salzburg. Het hotel had niet
alleen
Oostenrijkse, Duitse, Italiaanse en Engelse zenders, maar ook Al
Jazeera. De zender die steeds weer video-berichten van islamitische
terroristen uitzendt. Op het moment dat ik de TV aanzette, had Al
Jazeera een item over gezondheid. Ik keek er kort naar - vijftien
seconden. Daarna zapte ik weg.
24 mei 2010,
Steven VerhelstEuro
Op de financiële
markt is je euro een daalder waard. Op dit moment tenminste. De euro is
in gevaar - dat zegt bondskanselier Merkel.
Gaan we binnenkort terug naar de gulden, de
D-mark, de
franc, de lire, de peseta? Ik hoop het niet, al is het alleen maar uit
praktische overwegingen. Want vroeger moest je aan het eind van je
vakantie altijd je muntgeld kwijt zien te raken, en kocht je Marsen,
Snickers en andere chocoladerepen, die - eenmaal thuisgekomen -
gesmolten uit je broekzak tevoorschijn kwamen.
20 mei 2010,
Steven VerhelstKoken en chemie
In mijn proefschrift, dat ik ruim zes jaar geleden verdedigde, nam ik
de volgende stelling op: een smaaktest om te discrimineren tussen
enantiomere moleculen verdient geen navolging. De stelling verwees naar
een artikel uit Carbohydrate
Research uit 1996, waarin de auteurs een molecule een
bittere smaak toewezen en de spiegelbeeldvorm niet.
Voor mij is de keuken het lekkerste chemische
laboratorium. Ik doe er graag experimenten. Want na afloop kun je
veilig proeven.
17 mei 2010,
Steven VerhelstI love chemicals
Een meisje in het lab waar ik vroeger werkte, droeg af en toe een
t-shirt met het opschrift I love chemicals.
Ik houd ook van chemicaliën. Maar van sommige elementen weet
ik niets. Terbium bijvoorbeeld. Gelukkig is er de website Periodic
table of videos, met een video over elk element. Ook Terbium.
14 mei 2010,
Steven VerhelstGratis
bier
De Münchener brouwerij Paulaner had zondag 10.000 liter bier
ter
beschikking gesteld voor de fans die naar de huldiging van Bayern
München waren gekomen. Gratis bier – of ook: gratis
reclame.
Er stonden 130.000 mensen langs de route tussen de
Allianz
Arena en het stadscentrum. Maar tussen de fans stonden ook veel
kinderen, vaders en moeders (het was moederdag), oma’s en
opa’s. En hoewel Duitse oma’s en opa’s
natuurlijk ook
flink bier drinken, kwamen ze gelukkig niet allemaal naar de
Viktualienmarkt, waar het gratis bier werd getapt. Toen ik arriveerde,
kreeg ik binnen een minuut een halve liter in mijn handen gedrukt. Van
mij mag Bayern München ook de Champions League winnen.
11 mei 2010,
Steven VerhelstMeisterschaft
Op Marienplatz in München werden gisteren de spelers van
Bayern
München gehuldigd na het winnen van de Bundesliga. Ik stond
anderhalf uur te wachten tussen in het rood geklede fans.
Toen de spelers eenmaal op het balkon van het
Rathaus
stonden, greep Van Gaal, gekleed in lederhose, de microfoon.
‘Wer
hat die beste Verteidigung? FC Bayern! FC Bayern! FC Bayern! Wer hat
die beste Angriff? FC Bayern! Und deswegen sind wir Meister!’
Net als zoveel jaar geleden bij Ajax eindigde hij
zijn
toespraak met: wij zijn de beste. Niet alleen van München, ook
van
Gelsenkirchen, ook van Bremen, ook van Hamburg. En misschien ook van
Europa.
En de fans vonden het uiteraard prachtig.
10 mei 2010,
Steven VerhelstMassageolie en
frietkramen
Vandaag is roze zaterdag - niet de dag waarop traditioneel de Gay Pride
plaatsvindt, maar de start van de Giro d'Italia in Amsterdam.
Als
ik in Nederland zou wonen, was ik zeker gaan kijken.
Voor de start van de Tour de France later dit jaar
kom ik
speciaal naar Rotterdam. Ik heb al een strategische plaats langs het
parcours van de proloog uitgezocht. Misschien zoek ik zelfs mijn
'handtekeningenboekjes' weer op, waarmee ik als kind tijdens de
criteriums na de Tour op jacht ging naar een krabbel van bekende
wielrenners. Steven Rooks, Gert-Jan Theunisse, Jelle Nijdam, Jean-Paul
van Poppel, Sean Kelly, Tony Rominger. Als ik mijn ogen sluit, ruik ik
al de geur van massageolie en frietkramen.
8 mei 2010,
Steven VerhelstPaniek
Als er gevaar dreigt, moet je niet in paniek raken en zeker niet gaan
peeuwen. Die woorden herinner ik me van de Grote Meneer Kaktusshow. Op
4 mei dreigde er geen gevaar, maar toch was er paniek. Een beschonken
man slaakte een kreet, iemand liet een koffertje vallen. En iedereen
probeerde zich uit de voeten te maken.
Tien jaar geleden had men waarschijnlijk tegen de
man gezegd: 'Hee, doe even normaal!'
Maar de wereld is veranderd in een wereld waarin
angst de
voornaamste emotie is. Angst voor terrorisme, angst voor pijn, angst
voor de dood. Sluit ramen en deuren, zet de TV af en kruip onder de
dekens. Alleen daar ben je nog veilig.
6 mei 2010,
Steven VerhelstStreepjescode
In 1999 won Kees Torn met het lied Streepjescode
de Annie M. G. Schmidt-prijs. Hij zingt daarin dat hij zijn vader pas
na zijn dood heeft leren kennen door de aantekeningen en
onderstrepingen die hij in zijn boeken heeft achtergelaten. Op het
moment lees ik het boek
De slag om de Blauwbrug,
dat ooit van mijn zus is geweest, toen ze nog student Nederlandse taal-
en letterkunde was. Ook zij liet aantekeningen in het boek achter.
Studenten Nederlands zijn meestal naarstig op zoek
naar
symbolen, motieven, verwijzingen. Overinterpretatie, hoewel dat bij dit
boek van A. F. Th. van der Heijden nauwlijks mogelijk is. De slag om de Blauwbrug
is een wirwar van verwijzingen naar verhaallijnen in toekomstige boeken
uit De Tandeloze Tijd
cyclus. En het zit vol met symbolen, vooral van de schaar, waarmee de
hoofdpersoon, de heroïneverslaafde Albert Egberts, geparkeerde
auto’s openbreekt.
Wat zou ik onderstreept hebben? Waarschijnlijk
niets. Ik
maak zelden aantekeningenin boeken. Ik maak aantekeningen op briefjes,
die vervolgens gegroepeerd worden in stofmappen – geen
streepjescode, maar een destillaat van ideeën voor toekomstige
verhalen.
3 mei
2010, Steven VerhelstAntikapitalistische Walpurgisnacht
1 mei, de dag van de arbeid, is een officiële vrije dag in
Duitsland. Er worden Tanz in der Mai feesten gehouden, er worden
Maibäume opgericht, en er vinden rellen plaats in Hamburg en
Berlijn door extreem-linkse activisten.
De nacht van 30 april op 1 mei wordt ook wel de
antikapitalistische Walpurgisnacht genoemd. Er worden vuilnisbakken en
auto’s in brand gestoken. Want door sommige mensen moet elke
gelegenheid worden aangegrepen om met de politie te vechten en de stad
op stelten te zetten.