Eindelijk is het dan weer
zo ver. Een Nederlandse wielrenner heeft een grote ronde gewonnen. Tom
Dumoulin wint vandaag de Giro d'Italia. Goede reden om de roze
feestversiering, gebruikt bij de geboorte van mijn dochter eerder dit
jaar, weer op te hangen.
Helaas is de Albert Heijn in Leuven onlangs gesloten,
anders had ik een paar pakken roze koeken gehaald om dit Nederlands
wielersucces te vieren. Want roze koeken hebben ze niet in België.
Of zou dat veranderen als in de toekomst een Belg, voor het eerst sinds
de overwinning in 1978 van Johan de Muynck, weer eens wint?
28 mei 2017,
Steven Verhelst
Dictee
Vandaag werd bekend
gemaakt dat het Groot Dictee der Nederlandse Taal - elk jaar een baken
in het Hollandse televisieaanbod - niet meer verdergaat.
Ik heb de afgelopen jaren dat ik in het buitenland woon,
niet meer live meegeschreven, maar dan toch af en toe via "uitzending
gemist". Vroeger, toen ik nog op de middelbare school zat, en later op
de universiteit, schreef ik elke editie mee. Mijn vader (leraar
Nederlands) en mijn zus (lerares Nederlands) deden dat ook. Misschien
dat dat er mee te maken had.
De kijkcijfers namen af - maar in deze tijden van
snelle communicatie dalen zowat alle kijkcijfers. Ik kijk zelden nog
iets 'live'. En wat betekent 'live' nog als een programma sowieso van
tevoren is opgenomen?
Misschien is dit wel een teken des tijds, waarin
taalverloedering toeneemt en de interesse 'in me moedertaal' steeds
lager wordt.
24 mei 2017,
Steven Verhelst
Gemist
Gisteren had ik al hekken zien staan in de straat richting het
gemeentehuis van mijn woonplaats Kessel-Lo, een buitenwijk van Leuven.
Er zou morgen wel weer een rommelmarkt plaatsvinden, dacht ik. Wie
weet zouden er ook bier en frieten verkocht worden.
Vandaag kwam ik er laat in de middag pas achter dat het
Belgisch kampioenschap skeeleren er zou plaatsvinden. Ik zat na een dag
lenteschoonmaak al in de tuin aan een welverdiende Duvel Citra Tripel
Hop. Dat is de nieuwe Duvel Tripel Hop van dit jaar, gehopt met alleen
citra hop, wat een verfrissende, fruitige smaak geeft. Het was vijf
uur; de finish zou al wel lang geweest zijn. Dus bleef ik maar in mijn
tuin zitten.
21 mei 2017,
Steven Verhelst
Niet verwisselen
17 mei 2017,
Steven Verhelst
Tarantino
De film Reservoir Dogs - het regiedebuut van Quentin Tarantino -
bestaat 25 jaar. Op 13 mei 1992 werd de film vertoond op het Cannes
Filmfestival, nadat het in januari al op Sundance vertoond was. De Wereld Draait Door
besteedde er vorige week al aandacht aan. George Baker - van wie ik
niet eens wist dat hij Nederlander was - zong "Little Green Bag", de
openingssong van de film in het televisieprogramma.
De film is gemaakt voor ongeveer een
miljoen dollar,
een schijntje, mede door het goedkope decor van een fabriekshal. De
rest is dialoog. Dialogen zijn goedkoop, maar moeilijk te schrijven. Ik
ken ze grotendeels uit mijn hoofd.
Thuis heb ik de DVD van de tiende verjaardag van
de film.
Ik heb hem al ontelbare keren gezien. Toen ik nog in Palo Alto woonde,
keek ik hem bijna elke maand op mijn laptop. Ik had geen televisie
thuis, geen internet, geen vriendin.
Wat deed ik in godsnaam met mijn tijd, toen? Wijn
drinken,
schrijven, boeken lezen, een paar keer per week uitgaan. En af en toe
Reservoir Dogs kijken.
13 mei 2017,
Steven Verhelst
Zomer
Afgelopen weekend ging voor het eerst de barbecue bij ons aan -
eindelijk. Er zijn pas een paar mooie dagen geweest, dit jaar.
Soms denk ik terug aan Red Rock Canyon en de
Mojave
woestijn, waar ik vorig jaar augustus in de brandende hitte nog
rondliep. Parkeren en wandelen tot de helft van mijn water op
was
en dan terugkeren. Er was niemand op de Teutonia Peak Trail. Struikelen
en een enkel verzwikken - dat kon je in principe je leven kosten. Want
in de hitte van de zon zonder water zou je het niet lang overleven.
Ik keerde veilig terug bij mijn auto. Bezweet,
maar veilig.
Nu probeer ik de zomer af te dwingen door te
barbecuen en af en toe een Chouffe Soleil te drinken.
10 mei 2017,
Steven Verhelst
Fry
Stephen Fry, de Britse komiek, acteur, schrijver, zou vervolgd kunnen
worden in Ierland, omdat hij iets godslasterlijks gezegd zou hebben op
de Ierse televisie. Maar wat Fry zei, was uiteraard niets nieuws en is
al door vele anderen gezegd - wat hij zelf ook toegaf.
Godslastering is een misdaad zonder slachtoffer.
En zo niet, dan zien we dat wel wanneer we doodgaan.
