banner
De lift bij oom Leo

Oom Leo woonde aan de Maasboulevard te Vlaardingen, in een gebouw van 4 of 5 verdiepingen. Het was geen echte oom, maar een vriend van mijn opa.
   Oom Leo genoot van het leven. Hij woog zowat honderd kilo, op elke verjaardag dronk hij een paar glaasjes jenever en vertelde smeuige verhalen.
   Hij ging regelmatig naar de Belgische kust. Naar Knokke.
   Het hemelvaartsweekend ging ik zelf naar de Belgische kust. Niet naar Knokke, maar naar Koksijde. Ons appartement was direkt aan het strand.
   Toen ik in de lift stapte, moest ik meteen aan oom Leo denken. De lift was dezelfde als op de Maasboulevaard. Een lift waarin je de verdiepingen en de deuren aan je voorbij zag trekken. Als je per ongeluk de deur aanraakte, terwijl de lift in beweging was, kwam hij vast te zitten.
   Naar boven en naar beneden ging zo traag, dat traplopen sneller was. En naar oom Leo nam ik ook altijd de trap. Het was zaak om zo snel boven te zijn, dat ik de liftdeur nog kon opendoen voor de rest van mijn familie.
   Nu nam ik wel de lift. Niet alleen zaten we op de zesde verdieping in Koksijde, maar ik had ook twee kindjes bij me, voor wie de trap veel langzamer zou zijn dan de lift.

26 mei 2022, Steven Verhelst
Kinderfeestje

Wat doe je als vader op een kinderfeestje waar negen 5-6 jarigen komen?
   (a) je gaat achter een boom staan
   (b) je staat met een lampenkap op je hoofd stil in een hoek
   (c) je sluit je op op het toilet
   (d) je doet alsof je onzichtbaar bent
   (e) je gaat een fiets repareren in de garage
   (f) je moet plotseling de auto naar de keuring brengen
   (g) je verstopt je op de zolder
   (h) je gaat onder het bed liggen
   (i) je staat achter een gordijn
   (j) je moet urgent een marathon lopen
   (k) je ligt met buikpijn in bed
   (l)  je gaat een blokje om
   (m) je gaat het hoekje om
   (n) iets anders...
   Ik was gewoon aanwezig op het (verlate) kinderfeestje van mijn dochter. Het was vermoeiend, maar de kindjes hadden het naar hun zin, en dat was ook wat waard. Toch beter dan op het toilet zitten.

22 mei 2022, Steven Verhelst
It's raining man, Halleluja!

Thank God for the rain which has helped wash away the garbage and trash off the sidewalks - Travis Bickle in Taxi Driver

Het is al weken droog. Heel droog. De waterstanden zijn laag en onze regentonnen zijn zo goed als leeg.
   Toen ik deze week een keer aan het hardlopen was, voelde ik regendruppels. Een spetje hier, een spetje daar. Maar het bleef bij een paar druppels.
   Het was stoffig bij ons in de thuin want werklui waren aan ons huis bezig geweest, en een flinke stortbui zou welkom zijn om alles weg te spoelen. Misschien hetzelfde als Travis Bickle in Taxi Driver verzucht - al doelde hij daar volgens mij op mensen, niet letterlijk op afval.
   Toen ik vanochtend weer ging lopen, begon het behoorlijk te regenen. Te plenzen. Mijn voeten sopten in mijn Asics loopschoenen.
   Dat haat ik.
   Maar nu speelde het liedje "It's raining, man" van The Weather Girls in mijn hoofd.

19 mei 2022, Steven Verhelst
Lux

Vandaag ging ik naar de autokeuring. Dat moet elk jaar in België.
   In Nederland is APK om het jaar, geloof ik. Al weet ik dat niet zeker, want ik heb nooit een auto in mijn bezit gehad toen ik nog in Nederland woonde.
   Mijn eerste auto was een foeilelijke, goudkleurige Toyota Corolla, toen ik in California woonde.
   De auto werd op allerlei punten gecontroleerd. Knipperlichten, remmen, dat de gordels niet losschieten, en ook de sterkte van de koplampen. De hoeveelheid lux zeg maar
   Lux is de Standaard Eenheid van verlichtingssterkte, en 1 lux is 1 lumen per vierkante meter. Hoeveel Lux je koplampen mogen zijn weet ik niet, maar bij mijn auto liet het meetapparaat na een tijdje een groen lampje branden. Ik mocht door. Nadat ik 38 euro betaald had, tenminste.

18 mei 2022, Steven Verhelst
Beetje fitter

Mijn vrouw gaf me haar fitbit - een horloge dat je hartslag, beweging, slaap enzovoorts bijhoudt. Het trilt en stuurt je een felicitatie berichtje als je een mijlpaal behaalt, zoals 10.000 stappen per dag. Als er geen mensen zijn die je aanmoedigen, moet de techniek het maar doen.
   Ik vroeg me af hoe het horloge je hartritme bepaalt. Er zit een groen knipperlichtje aan de onderkant van het display, tegen de pols. Het detecteert de verwijding en versmalling van de haarvaatjes in de huid.
   Een beetje fitter moet ik wel worden, dus ik draag het ding maar. Onlangs had ik meer dan 20.000 stappen op een dag. Dubbele felicitatie aan mezelf.

14 mei 2022, Steven Verhelst
Roze bril

Wielerliefhebbers kijken deze dagen door een roze bril.
   Mathieu van der Poel rijdt al een paar dagen als leider van het algemeen klassement in de Giro d'Italia rond, en de top tien bevat maar liefst 4 Nederlandse namen.
   Vandaag gaat daar bij de beklimming van de Etna verandering in komen. Misschien ook niet - of kijk ik te veel door een roze bril?

10 mei 2022, Steven Verhelst
Vrouwen aan de universiteit

Traditioneel is de academische wereld een mannenwereld, en het is goed dat daar verandering in komt. Daar ontstaat elk jaar wel een discussie over.
   Voor het eerst hebben er in een jaar aan Nederlandse universiteiten meer vrouwen dan mannen hun doktorstitel gehaald. Toch zijn er nog steeds veel minder vrouwelijke professoren dan mannelijke. Hoe kan  dat?
   Een aantal jaar geleden heb ik daar al eens een opiniestuk over geschreven voor De Volkskrant.
   Het duurt gemiddeld zowat 17-18 jaar voordat je als gepromoveerde een hoogleraarspositie krijgt. Vandaar dat ik verwacht dat over 17-18 jaar het verschil tussen het aantal mannelijke en vrouwelijke professoren gelijk is getrokken. Kan dat niet eerder? Ja, zorg voor betere doorstroming en geef jonge mensen het vertrouwen!
   Daarnaast moet je vrouwelijke professoren natuurlijk hetzelfde behandelen als mannelijke. Dat is een ander verhaal, en daar is zeker nog veel te doen. De universiteit moet vrouwvriendelijker worden. Of beter: de universiteit moet mensvriendelijker worden.

9 mei 2022, Steven Verhelst
De drummer van Spinal Tap

mick shrimpton

Het was al een meme voordat het internet bestond. De drummer van Spinal Tap.
   Voor wie Spinal Tap niet kent: het is een documentaire over een zogenaamde heavy metal band, waarbij de drummer elke paar jaar wisselt, omdat hij onder verschillende omstandigheden dood gaat. Joe "Stumpy" Pepys stierf in een bizar tuinongeluk, waarvan de autoriteiten zeiden dat ze het het beste onopgelost lieten. Eric "Stumy Joe" Childs stikte in kots, en het was iemands anders kots. Ze wisten niet precies van wie. De volgende drummer ontbrandde spontaan op het podium, en de volgende, Mick Shrimpton, explodeerde tijdens een concert.
    Kortom: je wilt niet de drummer van Spinal Tap zijn.
   En, zoals Mick Shrimpton zelf zei aan het eind van de film: "Zo lang er seks en drugs is, kan ik ook wel zonder rock 'n roll."
   Mick Shrimpton werd gespeeld door Ric Parnell, zelf ook een drummer. Die is nu dus overleden. Niet verbazend uiteraard, als je de drummer van Spinal Tap bent.

2 mei 2022, Steven Verhelst

Archief 2022




www.stevenverhelst.nl


Want zelfs de raarste wereld dient beschreven te worden