Redacteurs zijn veelal mislukte schrijvers, dacht ik vroeger, toen ik als tiener verhalen en gedichten naar uitgeverijen of literaire tijdschrijften stuurde. Nu heb ik nauwelijk tijd meer om te schrijven, soms zelfs niet meer op deze blog.
   De afgelopen twee weken was ik voornamelijk bezig met het redigeren van teksten. Subsidieaanvragen voor wetenschappelijk onderzoek geschreven door mijn medewerkers. Want wetenschappelijk onderzoek komt niet alleen neer op goede ideeën, maar uiteindelijk ook op geld.

De Zwarte Piet discussie is al jaren aan de gang. Zelf denk ik al sinds 2007 na over het uiterlijk van Zwarte Piet. Eerst vond ik het oude uiterlijk geen bezwaar - Zwarte Pieten waren misschien wel negers, maar dan toch integere negers. De integriteit van Sinterklaas is een stuk dubieuzer. Want er is over het algemeen maar één reden waarom een katholieke geestelijke zo'n enorme interesse in kinderen heeft.
   Pas jaren later is mijn mening gaan kantelen. Kiezen voor een defensieve kant is een eerste normale reactie, wanneer het kinderfeest, waar je goede herinneringen aan bewaart, opeens beticht wordt van racistische elementen. Dat wil niet zeggen dat jij racist bent.
   Natuurlijk is Zwarte Piet ooit gemodelleerd naar negerslaven. Dat zit met ons koloniaal verleden verweven. Het draagvlak voor een ander uiterlijk van de Pieten neemt in de maatschappij de laatste jaren toe, en dat is mooi. Kinderen kan het uiteraard geen lor schelen - hen gaat het alleen om pepernoten en kado's. Zo egoïstisch zijn de meeste kinderen wel.
   Ik stel voor dat de demonstranten bij de Sinterklaasvieringen - voetbalhooligans, snelwegblokkeerders, en ander gespuis - allemaal in de zak mee naar Spanje gaan. Ik denk dat alle kinderen het daar mee eens zijn.

De meeste mensen hebben een verzekering om zich te laten begraven.
   Ik weet niet of ik mijzelf wil laten begraven. Om daar nog als ding te liggen.
   Alle moleculen moeten teruggegeven worden aan het universum, los van elkaar.
   Noem het recycling - voor mijn part winnen ze stroom uit de verbranding van mijn lichaam,, of word ik gecomposteerd. Een nieuwe initiatiefwet van D66 wil dit ook mogelijk maken. Want de uitvaart is vandaag de dag nog aan veel te veel regels gebonden.

Vroeger kocht ik wel eens comics van Spiderman, X-men, Hulk.
   Lang duurde dat niet. Ik las niet zo graag strips. Maar er is een serie die me altijd bij is gebleven.
   De geheime oorlogen - The Secret Wars.
   Het ging over de superhelden tegen de superschurken. Ik was acht of negen jaar oud en kocht het eerste deeltje van de serie.
   Ik had nooit de kans om de vervolgdelen te kopen. Pas toen ik in de Verenigde Staten woonde, kwam ik in een winkel met tweedehands strips. Daar vond ik de strips die ik miste.
   Nu is de oprichter van Marvel gestorven. Stan Lee.
   Stanley heette hij eigenlijk. Hij werd 95 jaar oud. Zolang je dingen blijft doen die jonge mensen interesseren, blijf je jong, denk ik. Misschien blijf je dan zelfs onsterfelijk.

Vandaag ging ik kort voor een boodschap naar de lokale supermarkt.
   "Kan ik nog twintig euro extra opnemen?" vroeg ik.
   Pinnen mag je niet zeggen. Niemand in België gebruikt dat woord; je verraadt erdoor dat je Hollander bent.
   "Morgen zijn we ook open," zei de vrouw achter de kassa. "Elke zondagochtend, ook op feestdagen."
   Is het een feestdag morgen? dacht ik.
   "Is het een feestdag morgen?"
   Het was even stil.
   "Wapenstilstand," zei de vrouw.
   Wapenstilstand.
   Natuurlijk, dacht ik. Het einde van de Eerste Wereldoorlog. Elk jaar is dat een vrije dag in België. Nederland was neutraal, België niet.
   Morgen is het honderd jaar gelden dat die oorlog eindigde. Mannen in de loopgraven. Mannen in de modder en de kou. Mannen vergiftigd door chloorgas. Mannen die nooit terugkeerden naar hun huis.
   Ik fietste naar huis van de supermarkt en was even stil. Eeen dag te vroeg, maar toch.

In 2018 is het 20 jaar geleden dat de film The Big Lebowski uitkwam. Eerder dit jaar ging ik naar een jubileumvertoning in een cinema in Leuven. Want ook al heb ik de film al meer dan tien keer gezien, elke keer zie ik weer nieuwe dingen.
   Deze week hoorde ik over een nieuwe theorie over The Big Lebowski: dat Donnie slechts bestaat in het hoofd van Walter Sobchak. Dat hij een schim zou zijn uit het verleden, een buddy uit zijn Vietnamtijd.
   Ik vind het een interessante gedachte - ik zal de film nogmaals moeten zien om te zien of ik er ook zo over denk.
   De regisseurs van The Big Lebowski - de voor mij legendarische Coen broers - zeiden, toen hen gevraagd werd of Donnie wel echt bestaat: geen enkel karakter uit The Big Lebowski bestaat, want het is een film.
   Het brengt ons tot een filosofische vraag: wat is bestaan?
   Is het fysieke bestaan het enige bestaan?
   Wat is het echte bestaan?
   Bestaat de ik-persoon van deze blog eigenlijk wel? En zo ja, in welke hoedanigheid? Maakt het uit of je hebt bestaan, of maakt het uit dat er dingen bestaan dankzij jouw bestaan?
   Wat blijft er bestaan van een mens? Het fysieke vervalt, vervaagt, vergaat. Als er al iets overblijft, is het het onstoffelijke. Sommige fictieve karakters bestaan langer dan mensen. Denk aan Gysbrecht, denk aan Max Havelaar, denk aan Katadreuffe, denk aan Frits van Egters.
   Wie zou ik liever zijn? Mijzelf of een fictief karakter dat langer bestaat en dat in de hoofden van mensen leeft?

Afgelopen zondag was in het programma Buitenhof een discussie over vaccinatie.
   Dat is eigenlijk al een raar onderwerp. Want als er over iets wetenschappelijk gezien geen discussie is, is het over de werkzaamheid van vaccinaties tegen kinderziektes.
   Zelf heb ik nog bof gehad als kind. Voordat er inentingen waren tegen bof, kreeg 85% van alle kinderen deze ziekte, met hersenontsteking en doofheid als mogelijke complicaties.
   Nu kennen de meeste nieuwe ouders kinderziektes niet meer - ze hebben ze zelf nooit gehad omdat ze zijn gevaccineerd. Daartegenover staat de 'anti-vaccinatie' beweging die zich via internet als een kanker verspreidt. Ze verspreiden onjuiste informatie en maken mensen onnodig bang.
   Dit overdacht ik allemaal op de fiets, terwijl ik mijn dochter naar de kinderopvang reed. Het was begin november, de zon scheen en je kon met open jas fietsen zonder het koud te hebben. Er werden maximum temperaturen van 17 graden verwacht.
   Niet alleen de mensen zijn in de war, dacht ik, de hele wereld is in de war. Wanneer komt er de mogelijkheid om van deze planeet te emigreren?

Bij de lokale biologische winkel zag ik een nieuw bier staan. Het werd gebrouwen op basis van oud brood.
   Vanavond trok ik een flesje open. Ik at er een stukje kaas bij.
   Zelden was een boterham met kaas zo speciaal.

Berichten | Column | Chemistry | Biografie | Links | Contact

---