Bad Brambach
Op weg naar de tweejaarlijkse
conferentie van de International Proteolysis Society in het Tsjechische
Marianske Lazne moet ik met de trein overstappen in Cheb.
Cheb ligt op de grens met Duitsland en is slechts vijftien
of twintig kilometers van Bad Brambach in Vogtland-Plauen - de
geboorteplaats van Andreas Mahlknecht uit het boek Stand-in van Ernest
van der Kwast (origineel verschenen onder de naam Sieger Sloot). Zijn
voorouders waren violenbouwers, maar zijn nooit bekend geworden. Zelf
wilde hij niets liever dan verdwijnen, wat hem uiteindelijk lukte door
stiekem achter in een kofferbak mee te liften naar Frankfurt, onder een
stapel handdoeken.
Bad Brambach is een kuuroord, en Marianske Lazne is dat
ook. Wie weet verdwijn ik er ook wel onder een stapel handdoeken.
29 september 2019,
Steven Verhelst
Een goede dag voor de Nederlandse sport
Ik weet niet welke prestatie
indrukwekkender was: die van wielrenster Annemiek van Vleuten
(wereldkampioen op de weg na een solo van 100 km) of die van
hardloopster Sifan Hassan (wereldkampioen op de 10 km hardlopen, als
eerste Europeaan sinds 1995.
Van Vleuten heb ik helaas niet kunnen zien, maar de
prestatie van Hassan zag ik live op televisie. Gek genoeg was dit pas
haar tweede officiële 10 km op de baan! In een tot verbeelding
sprekende versnelling in de laatste ronde wist ze de Ethiopische en
Keniaanse concurrenten ruim achter zich te laten.
Het stadion zat behoorlijk leeg, en het is goed dat
supporters dit event, dat om onzinnige redenen in Qatar wordt gehouden,
boycotten. Misschien had ik dat als televisiekijker ook moeten doen. De
volgende race van Hassan zal ik wel via een live ticker op internet volgen.
28 september 2019,
Steven Verhelst
Belgische films
Alle goede Vlaamse films zijn misschien
met Jan Decleir - hoewel ik me niet herinner er meer gezien te hebben
dan "De zaak Alzheimer" - over een huurmoordenaar die aan Alzheimer
begint te leiden en probeert zijn opdrachtgever te vinden, die hem een
kind wilde laten vermoorden.
Goed, ik heb de films Karakter en Off Screen ook gezien,
en ik realiseer me nu dat ik de mini-serie Sil de Strandjutter als kind
heb gezien bij mijn opa en oma. Maar dat waren alle (in elk geval
deels) Nederlandse producties.
Deze week zag ik de Vlaamse film Patser. Over wat
Marokkaanse wannabe gangsters in een pauperwijk in Antwerpen. Ali B.
kwam er ook in voor, als een Hollandse maffioso. Maar de film zelf vond
ik nogal saai - geen aanrader wat mij betreft. Misschien haddenJan Decleir moeten vragen voor een rol.
25 september 2019,
Steven Verhelst
Bramen
Ik maakte met mijn twee kinderen een
fietstocht ten noordwesten van Leuven, richting Haacht en Tildonk. Ik
op mijn fiets, de twee kindjes in de aanhanger achter mijn fiets. We
reden langs water, tussen maisvelden door, passeerden eendjes, ganzen,
schapen, paarden en koeien. Mijn dochter zong liedjes, mijn zoon hoorde
ik lachen.
Uiteindelijk kwamen we terecht bij de microbrouwerij Hof
Ten Dormaal, een hoevebrouwerij. Boeren en brouwen. Zo was er op deze
fietstocht voor elk wat wils.
Ik dronk "Zure van Tildonk Bramen". Een bier dat zijn zuur
dankt aan (vermoed ik) een gisting met een melkzuurbacterie, waarna het
bier op houten vaten wordt bewaard met toevoeging van bramen. Het was
heel lekker en verfrissend.
Mijn dochter kreeg een glas spuitwater en mijn zoon een fles melk.
Daarna fietsten we met een geluksgevoel van binnen door de maisvelden en langs de vaart weer terug naar huis.
21 september 2019,
Steven Verhelst
Verhuizen
De gemiddelde Vlaming verhuist maar 11,5 kilometer verder.
Dat meldde verschillende kranten.
Een wetenschapper aan de KU Leuven heeft onderzoek gedaan.
Het verbaast me niks, want van Vlaamse collega's hoor ik
wel dat zij het al ver rijden vinden naar de grens. En dat terwijl je
van Leuven in drie kwartier in Duitsland zit en binnen een uur in
Nederland.
Hoe ver ben ik eigenlijk verhuisd?
Als ik de verhuizingen als kind binnen mijn geboorteplaats
Vlaardingen meereken, ben ik precies tien keer verhuisd, met een totale
afstand van 30.001,3 kilometer. Gemiddeld dus 3000 kilometer per
verhuizing. De grootste afstanden waren uiteraard van Nederland
naar Somerville (greater Boston area) en terug, en van Nederland
naar Palo Alto (Californië) en daarvandaan naar Beieren.
Mijn laatste verhuizing was er eentje die mij 2,9
kilometer verder bracht. Misschien begin ik geïntegreeerd te raken
in Vlaanderen...
17 september 2019,
Steven Verhelst
Ig Nobelprijs
Zoals elk jaar worden er in de maand voor de
uitreiking van de Nobelprijzen, de winnaars van de Ig Nobelprijzen
bekendgemaakt. De Ig Nobelprijs voor chemie ging dit jaar naar een
onderzoek dat de hoeveelheid speeksel had gemeten dat door kleuters
geproduceerd wordt. Dat bleek om een halve liter te gaan. Ter
vergelijk: de geschatte hoeveelheid dagelijks speeksel geproduceerd
door een volwassene is een tot anderhalve liter. Alleen bij kleuters,
peuters en vooral baby's belandt een flink deel daarvan buiten de mond
- dat heb ik de afgelopen twee jaar wel ervaren. Of de vloer daardoor
smeriger wordt of juist schoner (speeksel bevat ook antibacteriële
stoffen), dat is de vraag. Misschien interessant voor een
wetenschappelijk onderzoek...?
13 september 2019,
Steven Verhelst
Het brein
Kort na de aanslagen van elf september, achttien jaar geleden, kwam er op een obscure website van de Church of Euthanasia
(save the planet - kill yourself) een of andere muziekclip uit die door
veel mensen als shockerend werd ervaren. Het waren beelden van de
aanslagen gemengd met pornografische beelden. Het verhaal erbij was dat
de hoofdpersoon in de clip zat te masturberen bij de beelden van de
aanslagen. People dive into the street, while I play with my meat.
Gek genoeg herinner ik me nu nog een deel van de tekst, terwijl ik me
soms niet herinner waar ik vijf minuten geleden mijn sleutelbos heb
neergelegd. Het brein werkt op een merkwaardige manier.
11 september 2019,
Steven Verhelst
De gildesteen der vaders
Een kinderzitje achterop de fiets is bijna als een gildesteen - een
gevelsteen op een gildehuis van bijvoorbeeld de wevers of de
kleermakers. Ik was natuurlijk al 2,5 jaar lang vader, maar pas nu voel
ik dat ik echt tot het gilde der vaders ben toegetreden.
5 september 2019,
Steven Verhelst
Naar school
In België gaan kindjes vanaf 2,5 jaar al
naar school. Het is een soort peuterschool, uiteraard. Maar ze blijven
er wel zitten totdat ze naar het middelbaar gaan.
Vandaag was het voor mijn dochter zo ver.
Kleine meisjes blijven klein... al is ze natuurlijk wel wat groter geworden dan 2,5 jaar geleden.
Vanmiddag kwam ze thuis en ze: "Ik ben kleiner dan mama."
Groter dan en kleiner dan - dat hadden ze dus al geleerd.
2 september 2019,
Steven Verhelst