banner

Spijsvertering

Het eerste jaar dat ik in de Verenigde Staten woonde, had ik regelmatig last van verstopping (te veel witbrood). Het jaar erna kampte ik bijna wekelijks met diarree (te veel bruinbrood). Daarna kreeg ik meer last van winderigheid.
   Mijn stoelgang leek wel een natuurkundig fase-diagram. Van vast, via vloeibaar, naar gasvormig.
   Eigenlijk waren het nauwelijks nog winden te noemen die ik liet, het waren diepe zuchten. Alsof mijn spijsverteringskanaal moe was van het Amerikaanse voedsel.
   Gassen in het spijsverteringskanaal kunnen op drie manieren het lichaam verlaten. Via de slokdarm, via de endeldarm en via de longen. Dat laatste lijkt contradictorisch, maar ik heb ooit gelezen dat gassen die zich in het spijsverteringskanaal bevinden, kunnen oplossen in het bloed dat door de darmen stroomt, waarna het in de longen wordt afgegeven.
   Het uitademen van een wind; hoogstwaarschijnlijk prettiger dan het inademen ervan.
 
Nu denk ik: misschien had ik naar een diëtiste moeten gaan om mijn eetpatroon aan te passen. Minder zwavelhoudende voedingsmiddelen. Daarbij: diëtistes zijn lekkere strakke Californische meisjes, geen dikke vrouwen zoals ik die regelmatig in het Stanford-ziekenhuis had zien rondlopen. Zo dik dat hun knieën kuiltjes waren geworden, en het kuitvet over hun strakke, witte sokken heen blubberde.
   Het drinkwater in Palo Alto rook trouwens sterk naar chloor en een brood kon weken in zijn plastic zak op het aanrecht worden bewaard zonder een spoor van schimmel te vertonen. Ik vraag me af wat alle anti-bacteriële en antischimmel toevoegingen gedaan hebben met de microorganismen in mijn spijsverteringskanaal.
 
In Duitsland zal mijn spijsvertering zich hopelijk weer normaliseren. Hier wordt nog vers brood gebakken, zelfs in de supermarkt. Bier wordt gebrouwen volgens het Reinheitsgebot, en het water, hoewel erg hard, heeft geen zwembadwatersmaak.
   Maar waarschijnlijk komt het nooit meer goed met mijn stofwisseling. Verbrandingsprocessen in het lichaam veranderen gewoonweg met leeftijd. Totdat ze op een gegeven moment stoppen. Fabriek ontmanteld.

Steven Verhelst










Do not stand



Vorige columns

Met Marcel Maassen op brouwerij-tour

Palahniuk

Valpartijen

De geschiedenis van mijn kaalheid

Zelfhulpgroep

Een dagje Dachau

Zeemeermin

Kangoeroe

Atheïstenbus

Martini, en zure lucht

Planecrash

Solliciteren in Indiana

Een goede dag voor de zweetdruppel

Spijsvertering

Asperges eten in Beieren

Tandarts

Lucifer O'brien

Vertrouw niet op een taxi, vertrouw op jezelf

Met Marcel Maassen naar Napa Valley

Stofzuigers, honden en hernia's

Tomaat

De meest onbetrouwbare klootzakken ter wereld

(Do not stay in) Abbeyfield Guesthouse

www.stevenverhelst.nl


De wereld rond